zaś z rys. 4.21 wynika, |
że wysokość urabiania | |
Hu = -~(1 - cos cpu) |
(4-45) | |
więc zakładając |
h | |
s~ = m |
(4-46) |
Oznaczając wyrażenie
+ m
= A
]/ 30 (1 — cos <pu)
oraz przyjmując spotykane w praktyce wartości mi^w zakresach
gdzie h i b są wymiarami przekroju skiby w płaszczyźnie poziomej, prz chodzącej przez oś koła, otrzymamy
Qt — 60 m2 b2 —^ (1 — cos <pu) nw m3/h
a stąd
3 " 3
colodpowiada cpu = 60 120° otrzymamy rozrzut wartości A = 0,40 do
0,55. Dla kąta i tego samego zakresu m, A = 0,47 -j- 0,48. Zakładając
7t
<pu = -y, A = 0,475 i obliczając
m = 1 -f- 1,2 oraz q>„
n
m
cos cpu) nv
(4.47)
4
3ti
4
3?t
1,076
oraz
ł
Qt
60 (1 — cos cpu) nv
Wstawiając wyrażenie na b do wzoru (4.43) oraz wykorzystując zależność (4.46) otrzymamy
Ni
122,2
1
otrzymujemy moc kopania koparki kołowej w odniesieniu do kL
^ Nk "=~-|^ (/Q,Dnw + 1,59 Dn*r) kW
Wzór (4.50) należy stosować zgodnie z założeniem dla kąta urabiania <pu = -rr-. Dla innych kątów należy stosować wzór (4.49).
Z
(4.50)
122,2
4.5.2. Moc podnoszenia urobku w kole naczyniowym
Dla określenia mocy podnoszenia należy określić najpierw pracę podnoszenia L' wykonaną przez jedno naczynie urabiające [89, 91]. Z rys. 4.21 wynika, że
— —— | 1 — (cos (p — sin qp d (p)
122,2
+ m2
(pu +
a ponieważ
D
a--g (1 “ cos (p)
a stąd
122,2
kL / Qf D nu.
(Pu ■ w ----r m |
/ 3<pu |
-4-\ |
m |
\ n |
3n_[ |
V^30 (1 — cos (pu)
Więc elementarny ciężar calizny przy jej ciężarze objętościowym yc wynosi
dG = bh yc (c — a) = —r- bhyc sin (p dcp
Przyjmując w przybliżeniu b = const, wyznaczymy ciężar calizny wypełniającej naczynie z zależności
<p = <pu
Gu = —£-bhyc j sinę?dę>= ^ b h yc (1 — cos <pu) (4.51)
«p = o
, Praca podnoszenia urobku na drodze urabiania do zakończenia napełniania składa się z sumy prac cząstkowych (rys. 4.21)