DSCN1167 (2)

DSCN1167 (2)



7.23. Wskazówka.Z podanych założeń wynika, że 3 sin2 a p cos2 P i 6 sina cos a = 2 sin 2 /?.

Dzieląc stronami powyższe równości otrzymujemy tga = ctg2/?, a stąd wynika teza.

7.24. Z warunków zadania wynika, że y = n — (a 4 P). Stąd cosy = — cos (a 4 p).

Zatem

sin2a 4 sin2/ł — cos (a — p) cosy — cos2y =

= sin2a 4 sin2/ł 4 cos(a—/?)cos(a + P) — cos2(a + P)

sin2a 4- sin2/? + - [cos 2a + cos 2P] — cos2(a + p) —

= sin2a 4 sin2P 4 j — sin2a 4 - — sin2^ — cos2(a 4 p) = = 1 — cos2(a 4 )?).

Stąd otrzymujemy równanie 1 — cos2(a 4 /?) = -,

czyli cos2(a 4 P) = Równanie to ma 2 rozwiązania w przedziale (0; n): a 4 P = - lub a 4 P = 7.

o    o

Wobec tego y = -7- lub y = 7.

6    o

7.25. Wskazówka. Założenie jest równoważne równaniu sin (a 4 p) cosa = 3 sina cos (a 4 /O, a teza jest równoważna równości 2 sin (2a 4 P) cos/? = 4 sin/? cos/?.

7.26. Wskazówka. Najpierw wykazać, że

sin2(t 4 x) 4 sin(t 4 y) 4 sin(r 4 2x — y) 4 - =

= sin2 (t 4 x) 4 2 sin (t 4 x) • cos (y — x) 4 - i potraktować

nierówność opisującą zbiór A jako nierówność kwadratową względem zmiennej u = sin (t 4 x).

1    '    _ .    7r(3k + 1) n{3k + 2).    |1

4 = {(x, 11 x,ye.R i x +-r—- ^ y ^-1-1 ke C}.

2 0n:


Pole figury AnB jest równe liczbie

7.27. Przy ustalonym meR+ figura Am jest kwadratem o wierzchołkach A = (m, 0); B — (0, m); C = (—m, 0); D — (0, — m\ natomiast

Bm jest kołem o środku S = (^, 0) i promieniu J~m. Stąd

natychmiast wynika warunek tn> bo w przeciwnym razie

środek koła Bm byłby punktem zewnętrznym lub punktem brzegowym kwadratu Am.

Inkluzja Bm c Am będzie zachodzić wówczas, gdy odległość środka S od boku AB i boku AD będzie większa lub równa od

1

/napromienia koła Bm. Stąd Jm<—■— Po rozwiązaniu tej

y/2

nierówności i uwzględnieniu warunku m > - otrzymujemy odpowiedź


191


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Z założeń wynika, że trójkąty ABF i DAE są przystające (AB = DA, AE = BF, ZABF = LDAE = 90°, cecha p
Z podanych określeń wynika, źe rozwój jest szczególnym przypadkiem ruchu, natomiast postęp - szczegó
P1050795 US WOLTAMPEROMETRIA I AMPEROMETRIA 384 Z podanych wartości wynika, że im więcej elektronów
DSCN1126 (2) 4.23.    Wskazówka. Z drugiego równania wyznaczamy x i otrzymane wyrażen
HWScan00122 zaś z rys. 4.21 wynika, że wysokość urabiania Hu = -~(1 - cos cpu) (4-45) więc
S6300969 lilii -—— __ cos2 x Q+ więc z twierdzenia o dwóch funkcjach wynika, że lim *-»-§ COS2 X Uwa
matma8 jest liczbą rzeczywistą czyli jest postaci a + bi, to korzystamy z tego, że ea+hl -ea (cos b
skan0004 (10) 0. 11. 13. 15. 17. 10. 21. 23. 25. 27. 29. Dl _8___6_. 25 “ 25* -3-8» 3(cos 0 -I- i si
Poznamka. Pfiklad lze reśit i ponekud umelym obrałem, uv6donn me-li si, że 1 + cosa = 2 cos2
sin2 x + cos2 x = 1 WZORY REDUKCYJNE sin (90° +a) = cosa sin(270T +a) = -cosa sin x +n=i80‘ 1.
img313 przy założeniu, że ładunki czynnikowe spełniają warunki wynikające ze wzoru (15.30). Postępuj
MATEMATYKA161 312 VI Ciągi i szeregi funkcyjne Przypomnijmy, że, przy podanych założeniach, dla każd
176 PRZEMYSŁ CHEMICZNY 23 (1939; przy porównaniu z równaniem Staudingerał,l: wynika, że VQ jest

więcej podobnych podstron