412 [1024x768]

niektóre równowagi w roztworach elektrolitów

zaś z warunku elektroobojętności wynika, że:

|Me⁺| + |H*1“ |A-|+ |OH ]

czyli

b + [H⁺| = |A“ | + |OH]

Wprowadzając ponadto stalą dysocjacji kwasu HA za pomocą równania:

A.

(H+)(A-)

(HA)

IĄ-1

|HA|

Ya-

Yma

możemy z powyższych równań wyeliminować |A“) oraz |HA| i znaleźć wyrażenie na aktywność jonów wodorowych:

g—b— |H+| + lOH-1 Yua b + (H*J- |OH-| Ya-

oznaczając przez B = b + |H*l-|OHl

mamy

(H^ł)

_K H^.Ysą B Ya-

lub po zlogarytmowaniu: pH = ptf.+logJL+iog?^

Yua

Występujący w tym równaniu współczynnik aktywności niezdysocjowanego kwasu HA przyjmiemy, zgodnie z teorią Debye'a-Hiickela, za równy jedności, natomiast dla wyznaczenia wartości współczynnika aktywności jonu A” musimy posłużyć się rozszerzonym równaniem Debye’a-Hiickela-Br0nsteda:

(5.178)

losy*- « —0,5091 • )/T+C-1

w którym Cjest pewną stałą, charakterystyczną dla danego jonu. Otrzymujemy zatem ostatecznie:

pH - pńf. + log^j -0,5091 yl + C1 gdzie / — siła jonowa roztworu.

Ogólne rozwiązanie tego równania jest dość skomplikowane. Prostszy przypadek występuje wtedy, gdy pH roztworu zmienia się w granicach 4-r-10. W tym przypadku wartość różnicy |H* J- |OH~ J jest na tyle mała, że można