395 [1024x768]

Niektóre równowagi w roztworach elektrolitów

Równowagi dysocjacji

Dysocjację prostych kwasów i zasad opisuje równanie Ostwalda (5.9). W celu wyznaczenia pozornej stałej dysocjacji (tzn. stałej dysocjacji wyrażonej za pomocą stężeń), wystarczy oznaczyć stężenie kwasu oraz stopień dysocjacji, np. przez pomiar SEM, przewodnictwa lub metodą kolorymetryczną. Nieco bardziej złożona sytuacja panuje w przypadku dysocjacji kwasów wielozasa-dowych (lub zasad wielohydroksylowych).

Rozważmy, dla przykładu, kwas dwuzasadowy H₂A, którego dwustopniową dysocjację można przedstawić za pomocą reakcji:

1.    H₂A r* H⁴ +.HA‘

2.    HA" ^ H⁺ + A²-

Termodynamiczne stale równowagi procesów dysocjacji kwasu dwuzasadowego wynoszą odpowiednio:

_ (H⁴)* (HA^-) ' "    <H₂A)

„    (H⁴) • (A²*)

"    (HA')

W tym przypadku, pomiaru kolejnych stałych dysocjacji nie można już dokonać w tak prosty sposób, jak dla kwasu jednozasadowego. Postępowanie upraszcza się znacznie gdy stale dysocjacji i K₂ różnią się na tyle, że K₂!K_X &