NIEKTÓRE RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW 423
Punkt
RÓWNOWAŹNIKO-
W punkcie równoważnikowym mamy a = b i układ jest równoważny roztworowi soli słabego kwasu i mocnej zasady, sól ta hydrolizuje dając (H4) równe:
gdzie Km jest iloczynem jonowym wody.
Przykłady takich krzywych przedstawiono na rys. 5.19.
Przez elektrolity amfoteryczne rozumiemy substancje mogące wykazywać wlaści- AMrourY wości zarówno kwasowe jak i zasadowe; należą tu woda, alkohole, rozpuszczalniki amfiprotonowe lub niektóre wodorotlenki metali jak np. Al(OH)3. Właściwości amfoteryczne tych związków zależą na ogół od jednej grupy wodorotlenowej — OH, która w zależności od warunków może zachowywać się jak grupa kwasowa lub zasadowa.
Tutaj zajmować będziemy się jednak tylko takimi amfolitami, które grupę kwasową i zasadową mają w jednej cząsteczce. Najważniejszym typem takich amfolitów są aminokwasy NH2RC02H. Początkowo przyjmowano, że aminokwasy w stanie obojętnym mają budowę przedstawioną powyższym wzorem i przyjmowano, że dodatek kwasu prowadzi do zobojętnienia grupy aminowej — NH2:
NHjRCOOH + H4 ę* 4NH3RCOOH
zaś mocna zasada miała jakoby reagować z grupą karboksylową -COOH: NHjRCOOH + OH" ^ NH2RCOO‘ + H20
Późniejsze badania wykazały, że roztwór aminokwasu oprócz niewielkiej ilości cząsteczek NH2RCOOH zawiera przeważnie jony dwubiegunowe (om- amfuony fijony), typu *NH3RCOO". Jony takie są oczywiście elektrycznie obojętne, jednakże mechanizm ich reakcji z kwasami i zasadami jest inny, aniżeli przyjmowano to poprzednio. Dodatek kwasu do glicyny składającej się w roztworze przeważnie z jonów +NH3CH2COO", prowadzi do reakcji:
♦nh3ch2coo- + H* = *NH3CH2COOH
zaś dodatek zasady do reakcji:
♦NH3CH2COO- -t- OH- = NH2CH2COO- + h2o