HWScan00157

4" a

skąd

= h sin | -y- - (p J

(4.90)

Ustawiając jedno z naczyń w płaszczyźnie wyjścia przy skibie pionowej lub w płaszczyźnie wejścia przy skibie poziomej, otrzymamy — wykorzystując wzór (4.2), (4.89) -— następujące wyrażenie dla określenia maksymalnej siły urabiającej dla skiby pionowej [49» 169]:

P_fc = Fi k_F1 + F₂k_F2 +.....F_zuk_fzu = b {h sin (p_uA₀(h sin q?_u)”ⁿ

+ h sin ((f_u — yj) A₀ [h sin ((p_u — y>)]~ⁿ +.....

4- h sin [<p_u — (z_u — 1) yj\ Ao | h sin [cp_u — (z_u — 1) v' ]|^-"} =

= Ao bh^l n{sin^1-7ł q>_u + sin^1-n (<p_u — tp) + sin^1_n [<p_u — (z„ — 1) y>\

Oznaczając wyrażenie w nawiasie klamrowym przez £, otrzymamy

Pk = Ao bh'-*£■
Dla skiby o optymalnym przekroju b = , więc
Pu =■ M-" = ^6^”- kf„ f m^2 m^2	(4.91)
Dla m^2 = 1,5; n = 0,5 otrzymamy
Pk ^= 5,17 £ h^kFn	(4.92)
gdzie

h — grubość skiby w przekroju na wysokości osi koła, k_Fn — nominalny jednostkowy powierzchniowy opór kopania z tablicy 1.2,

£ — współczynnik obliczeniowy dla H„ = -J- R podaje rys. 4.41.

Rys. 4.41. Zależność współczynnika obliczeniowego £ od kątowej podzialki między naczyniami <p

Dla wyznaczenia siły kopania P_k można też jednostkowy powierzchniowy opór kopania odnosić do średniego przekroju F_s. Dla określenia zastępczego przekroju urabianej skiby F_s posługujemy się zmienną grubością h, i szerokością b_v skiby i z wzoru (4.67) oraz (4.71) otrzymamy

1

2 k_h

hąi

= h | sin <p

+

”)

i

przy czym

k„ =

(4.93)

gdzie

R — promień koła, m, h — maksymalna grubość skiby, m,

b = b [1 - k_b (1 - sin <p)\

k_b =

Rw

(4.94)

przy czym Rw oznacza wysięg urabiania, m. Objętość skiby wynosi

^T u

Ic ⁼ J' b(( h<f Rą d<p

Uważając z pewnym przybliżeniem, że R_v = const — R_s — R, otrzymamy

^T u

I_c ⁼ R | bif hu dę?

Tę objętość zastępujemy objętością pierścienia o stałym przekroju F_s i otrzymujemy I_c = F_s R_s tp_u, skąd określamy średni przekrój urabiany

▼

F_s = - I b_ą hą d<p

<Pu J

<Pu

<f=o

(4.95)

Liczba naczyń chwilowo urabiających wynosi

gdzie

I

f-<t_u    V=<P_U

I b<fh_v dtp = hb J (1 ~ k_b + k_h sin <p) I sin <p +

•    «p=0

+ ^cos~ V ) ^ ⁼ ^ ^ ^c

i    i    \

- = J (1 - k_b + k_b sin cp) |sin cp + _g ^ cos¹ <?J d?

p^a0

12 Maszyny podstawowe

177

1

“⁼ '

a stąd siła w odniesieniu do przekroju

Pk = k_F F_s z_u = 10⁴ k_F j b*    dcp

Oznaczamy