HWScan00200

HWScan00200



tarcia Tlt T2 dającymi wypadkową Tx. Siła Tv daje się sprowadzić do środkowego punktu obrotu gąsienicy O z jednoczesnym działaniem na nią momentu tarcia M0 = Tx (d' — e). Siła T'x działająca w osi gąsienic jest reakcją w stosunku do siły N, którą podwozie przeciwstawia się skrętowi. Prędkości poślizgu wzdłużnego vv powodują przesunięcie punktu obrotu O' do punktu O" oraz rozkład sił tarcia prostopadłych do osi gąsienicy (rys. 5.44 b). Rozkład ten uwzględniony w metodzie analitycznej nieznacznie tylko odbiega od rozkładu pokazanego na rys. 5.44 a. Siłę wypadkową obu przeciwnie skierowanych i różnych co do wielkości sił tarcia Tj, T2, powstałych z różnych obciążeń pionowych po obu stronach przesuniętego punktu obrotu M, określamy z zależności



skąd


gdzie


---jednostkowa siła tarcia, kG/cm,

(5.91)


e =    --przesunięcie punktu obrotu.

Oznaczone przez d' — e = z ramię wypadkowej Tx określamy z warunku momentów względem O'


skąd po przekształceniach

z =


(5.92)

Moment tarcia przyłożony w środku gąsienicy



Zgodnie z rys. 5.44 na wózek gąsienicowy działa też siła oporów ruchu, skierowana zgodnie z osią wzdłużną wózka gąsienicowego W" = o Gi. Siła tarcia Tx dodana do wzdłużnych oporów jazdy daje siłę wypadkową W + -f Tx, która wywiera moment tarcia wokół środka gąsienic. Siła w dowolnym punkcie swojej lini działania może być powtórnie rozłożona na składowe W' i T'x . Jeżeli punkt ten leży na poprzecznej osi gąsienicy, to można ten opór jazdy wraz z momentem tarcia zastąpić siłą oporu toczenia przyłożoną w tym punkcie. Odpowiednie przesunięcie wynosi

U) ==

[ Na rys. 5.45 naniesione są przesunięte wypadkowe opory dla różnych odległości 0 ^ e ^ nowego punktu obrotu przy stałym oporze wzdłużnym W. Widzimy, że odstęp w wzrasta z malejącą siłą boczną Tx. Poślizg poprzeczny, jak widać z rys. 5.44, odbywa się ze stałą prędkością vx = ecj. Gdy przyjmiemy

T}c — G i 2 f.i j^    Gy/.i\

wtedy wartość zastępczego chwilowego współczynnika tarcia poślizgowego zmienia się od = 2ju -j-= 0, dla e = 0, do & = /i, dla e    przy

tym Tx = Gi/i. Przy jeszcze większej sile bocznej maszyna traci zdolność sterowania i wpada w poślizg.

Działanie sił przy jeździe po krzywiźnie. Rozważymy przykład układu symetrycznego przy założeniu, że jazda po krzywiźnie odbywa się po podłożu poziomym bez działania naporu wiatru, sił ścinania itd. Wózki gąsienicowe, jadące po zewnętrznym łuku, muszą się poruszać z odpowiednio większą prędkością aniżeli wewnętrzne (rys. 5.46 b). Różnica tych prędkości rośnie ze wzrostem kąta wychylenia gąsienic sterowanych. Napęd Leonarda wywołuje przez szeregowe połączenie wirników silnikowych jednakowe siły napędowe we wszystkich napędzanych łańcuchach gąsienic, bez względu na ich różne obciążenie pionowe. Na rys. 5.46 a gąsienice napędzane są zakreskowane. Przesunięte opory wzdłużne wszystkich podwójnych gąsienic ABC składają się geometrycznie na siłę W'. Całkowita siła napędowa P o nieznanej jeszcze wielkości przechodzi przez środkowy punkt gąsienic sterowanych i może być rozłożona na dwie składowe. Składowa P' jest równa co do wielkości i przeciwnie skierowana do oporów wzdłużnych W'. Druga jeszcze nieznana składowa przedstawia dodatkową siłę Pd, która wywołuje siły boczne przy jeździe po krzywiźnie. Jeżeli sobie wyobrazimy, że składowa P' siły napędowej P leży na kierunku działania przesuniętego oporu wzdłużnego W', to druga składo-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
83823 skanuj0009 (412) FSI, A/,, FS2, Al2 - siła i wydłużenie, odnoszące się odpowiednio do sprężyny
skanuj0023 4.6. WYWAŻANIE MASZYN I MECHANIZMÓW 179 ci dają się sprowadzić do siły wypadkowej leżącej
skanuj0244 (4) Kąt zawarty między tą wypadkową a siłą normalną nazywa się kątem tarcia. Jeśli więc F
2 Początki badań zjawiska tarcia Tarcie potocznie rozumiane jest jako siła przeciwdziałająca ruchowi
17 sił znajdujących się na lewo od wierzchołka linii wpływowej wx i przez wz wypadkową (łącznie z s
hildebrand W pierwszym wypadku jakaś siła spycha nas coraz głąbiej poniżej poziomu naszego normalne
HWScan00176 tarcia [189]. Jeżeli prędkość jazdy ustroju oznaczymy przez vj, to niezależnie napędzane
Str 2 1 siłą, która nazywa się wypadkową układu albo sprowadzić do dwójki zerowej. W drugim przypadk
17 sił znajdujących się na lewo od wierzchołka linii wpływowej wx i przez wz wypadkową (łącznie z s
5 2 2 5.2.2 .R. Na ciężarek działaj ą dwie sił)*: siła ciężkości 0 : sił?, nic: X. Ich wypadkowa je
Scan10092 gdzie Z2 u = — — przełożenie, zl oraz zależność (pominięcie tarcia) (6.4a) T2 = Tr u [Nm]
schemat rownia pochyla RÓWNIA POCHYŁA N+R =0 jj - współczynnik tarcia (kinetycznego) N = mg• cosa =
Ft - siła tarcia w funkcji czasu Fn - obciążenie Zużycie liniowe próbek określa się jako różnicę

więcej podobnych podstron