zmienną. .hnsaca te, może być przekazanie infor-.. saaci: m&dfrwame ar działania. ■ ImeuDie te zoso^ rj* .* W# pęn : osfemiaiE *aie .ówcbbw* w irmm-. n V' .
r--wea» ne»uv3 jra
MW esj st MHOCjf jnijai » Lłmy* ^
CS ■włtTlC' >v amJGSty- J4tSr^4tTst^~>Zi-l^ *,... •. „
'•'•'k'‘ » txr&. «o*w wyrozak. pac pozMotów, esase
■• ce ae2Ś£SH sisicdw ^ęr/teowych. prażenia kamumkatu, sytnagi :.' i: .itencjr komunikacyjnej '.h $Sf j Tfonsaez musi uwzględnić i mtacy, ecz w konkretnych przypadkach nu: zawsze się udaje
kiZCl^ 2 fiJCfi
Ad 1, Przez znaki językowe są tu rozumiane pojedyncze wyrazy reprezentujące określone klasy Jeśli tłumaczowi uda się zachować tę strukturę, powstaje tłumaczenie typu „słowo w słowo”.
Ad 2) Przez wyrażenie rozumiane są tu pewne zwroty utarte, które nie dopuszczają zmian cząstkowych wewnątrz uświęconych tradycją struktur. Jeśli tłumacz zidentyfikuje zwrot, oddający w języku docelowym zawartość oryginału, musi go przejąć w całości, np. Wyrażenia niemieckiego Eine Hand wascht die andere nie będzie tłumaczył jako * jedna ręka myje drugą rękę, ani też jako *ręka myje rękę, lecz tylko w wersji faktycznie używanej przez Polaka, czyli ręka rękę myje.
Ad 3) Przez komunikat jest tu rozumiana konkretna formuła wypowiedzi, która zależy od wewnątrzjęzykowych preferencji w tworzeniu struktur. Może to być preferencja sięgania raczej do strony biernej niż czynnej, raczej do frazy nominalnej, a nie samego czasownika, np wird gemacht, jako odpowiednika polskiego zrobi się, czy „I must make a cali” w miejsce polskiego „mu>zc zad/wonić”.
Ad 4) Poziom sytuacyjny to okoliczności, w jakich tekst jest emitowany (w kategoriach nada //cy i odbiorcy) Konieczno tu jest uwzględnienie tzw rejestru, czyli stopnia społecznej akceptowatno na* w anion
wypowiadaj ąca angielskie przysłowie care kilicd the cat chce pewie-tłzieć to samo, co Polak posługujący się formułą indyk myślał o niedzieli a w sobotę łeb mu ścięli, pod żadnym innym względem oprócz intencji mówiącego (który ma na myśli bezsensowność martwienia się na zapas) nie przypominającym wersji angielskiej.
Komissarow wyróżnia pięć typów ekwiwalencji pomiędzy oryginałem a przekładem: ekwiwalencji intencji komunikacyjnej, ekwiwalencji sytuacyjnej identyfikacji, ekwiwalencji metody opisu sytuacji, ekwiwalencji znaczeń struktur syntaktycznych oraz ekwiwalencji wszystkich elementów (Komissarowl977:48ff).
Ekwiwalencja intencji komunikacyjnej zachodzi wszędzie tam, gdzie każde zdanie z pary zdań poddanych analizie lingwistycznej wykazuje zupełnie odmienne cechy semantyczne, syntak-tyczne i logiczne. Okoliczność ta charakterystyczna jest dla wielu idiomów, np.
Pack schlagt sich, Pack vertragt sich.
Kto się lubi, ten się czubi.
Ekwiwalencja sytuacyjnej identyfikacji ma miejsce, gdy oprócz ekwiwalencji intencji komunikacyjnej, można ustalić okoliczności obiektywne, w jakich wyrażenie ma zastosowanie, lecz
109