w łetórycbrcxl2xali»(iziec^ ^wj^eMby^^
mieć proces przerwy.
Mierzenie postępów terapii
Terapeuci na różne sposoby oceniają postępy rodziny podczas PCTE Po pierwsze, w wy. I niku obserwacji i kodowania interakcji rodzic-dziecko na początku każdej sesji wy. j biera się docelowe umiejętności będące przedmiotem szkolenia w tej sesji oraz okreśj la się, kiedy rodzice spełnią kryteria przejścia do następnej fazy i ukończenia leczJ nia. Po drugie, przed każdą sesją terapeuta prosi rodziców o wypełnienie Kwestionaj riusza Zachowania Dziecka, opracowanego przez Eyberg (ECBI), mierzącego aktualną! częstotliwość zachowania zaburzonego dziecka w domu. Terapeuta raz w tygodniu! nanosi wynik na wykres w celu monitorowania postępów dziecka poza sesjami; od; czasu do czasu może pokazywać ten wykres rodzicom. Jednym z kryteriów ukoJ czenia terapii jest wskaźnik intensywności ECBI mieszczący się w granicach 1/2 odchylenia standardowego od normalnej średniej (114 lub mniej punktów). Poza] tym, niezależnie od tego, czy wynik spełnia kryteria czy nie, należy kontynuować! terapię dopóty, dopóki rodzice nie czują się pewnie w kierowaniu zachowanej dziecka i nie wyrażają gotowości zakończenia terapii. Czas trwania PCIT nie jed zatem z góry określony, lecz opiera się na wynikach osiąganych w terapii, stądtaj liczba sesji terapeutycznych może być bardzo różna. Choć średnia wynosi 13 sesji według niedawno wykonanego badania na 99 rodzinach (Werba, Eyberg, Bon i Algina 2002), zdarza się, że terapia kończy się zaledwie po 8 albo aż po 27 sesja! Werba i współpracownicy podali wskaźnik liczby osób porzucających terapię mm ziomie 33%, a więc stosunkowo niewysoki w porównaniu z często podawanymi! psychoterapii dzieci wskaźnikiem na poziomie 40-60%.