oraz
Ąl E22
Piaf = P3J
feaf = PaJ
Sa-25,, |
-SJ -7 |
§h |
4 |
i£n e. | |
1 | ||
V | ||
, B |
_ IB |
| __L* |
li |
p |
E> "33 |
>aT |
. w |
1 _J_/ |
W |
li ■ |
F "33 |
fSJ' = —— = — cos2cp + —sin2cp,
[ĄJ ^ G55
V12 1
(4.29a)
2<p§ (4.29c) (4.29d) (4.29e) (4.291) (4.29g)
Zależności (4.28a). (4.28b), (4.28c) dotyczą zmian składowych macierzy podatności odnoszących się do płaszczyzny (7—2) normalnej do osi obrotu j. Schemat macierzy podatności w układzie osi obróconych [/]' [2]' [5]' przyjmie więc postać (z - oznacza składowe niezerowe macierzy [S J', których sens fizyczny otrzymuje się przez porównanie (4.30) z (4.19))
f x x z 0 0 z 1
X X X 0 0 X
x x x 0 0 x 0 0 0 z z 0 0 0 0 z z 0 z z z 0 0 z
(4.30)
kładowy charakter zmian stałych technicznych w płaszczyźnie 1-2 na sje biegunowym przedstawiono na rys. 4.4. Pojawienie się współczynnik Opływu przy obrocie układu współrzędnych ma swe określone konsek-flcje fizyczne> P°^azane przykładowo na rys. 4.5. Pręt rozciągany wzdłuż ej osi ortotropii będzie zachowywał się podobnie jak pręt izotropowy; r tąpią jedynie odkształcenia liniowe (rys. 4.5a). Natomiast w przypadku ^ imania w kierunku nie pokrywającym się z główną osią ortotropii (dla {0 (p, gdy nie zerują się współczynniki wpływu - patrz rys. 4.4) wystąpi ^0jeż odkształcenie postaciowe (rys. 4.5b).
Rys. 4.4
Przykładowy wykres zmian moduł Younga ośrodka ortotropowego w pełnym zakresie kąta przedstawiono na rys. 4.6a. Osią 1 i 2 oraz osie główne ortotropii są śladami na płaszczyźnie [nj^ płaszczyzn symetrii [nj^ i ful.. Warto zastanowić się nad tym, co się stanie, jeśli struktura budowy materiału będzie miała jeszcze jedną płaszczyznę symetrii przechodzącą przez oś 5, np. nf. Dla ortotropii z rys. 4.6a jest to niemożliwe. Widać, że byłoby to możliwe na przykład dla przypadku przedstawionego na rys. 4.6b, lecz
103