skanuj0064

naśladownictwo

sie: poprawy stanu oświaty na wsi, wyrównywania szans dzieci i młodzieży z tego środowiska w dostępie do edukacji, upowszechnienia wykształcenia średniego i wyższego, promowania i wspierania działalności gospodarczej na obszarach wiejskich, rozwoju infrastruktury społ.-gospodarczej, ochrony dziedzictwa kulturowego, tworzenia warunków do ustawicznej edukacji umożliwiającej mieszkańcom wsi podejmowanie działalności zaw. poza rolnictwem.

naśladownictwo, występująca u zwierząt i ludzi tendencja do powtarzania czynności i zachowań obserwowanych u innych; odgrywa ważną rolę zwl. we wczesnym okresie rozwoju osobniczego.

National Academy of Education, Nar. Akademia Pedag. USA; jej celem jest promowanie badań nauk., wytyczanie ich kierunków oraz inicjowanie dyskusji nad kondycją edukacji i systemu oświat, w całości; liczy — zgodnie ze statutem — jedynie 50 członków rzeczywistych, którymi są najwybitniejsi przedstawiciele różnych nauk; wśród członków zagr. jest J. Szczepański.

National Home Reading Union (NHKU), Unia Czytelnictwa Domowego, zal, 1887 celem rozwijania wśród ludzi dorosłych zamiłowania do czytelnictwa, popularyzowania książek oraz organizowania kół lektur domowych; Unia wyd. własne czasopismo pt. „The Home Reading Magazine”.

naturalizm pedagogiczny [łac. naturalia 'rzeczy dotyczące natury’], jeden z gł. nurtów myśli pedag., obejmujący koncepcje upatrujące fundamentów wychowania w swoiście rozumianej „naturze”; nowoż. pedagogika naturalist. rozwinęła się najpierw jako koncepcja metodyczna, zalecająca nauczać młodzież zgodnie z naturalnymi prawami ludzkiego poznania (np. L. Vives, J.A. Komeński); najpełniejszy wyraz zyskała w poglądach J.J. Rousseau, który z pojęcia natury ludzkiej wyprowadził koncepcję swobodnego wychowania nowego człowieka, zdolnego oprzeć się zdeprawowanemu społeczeństwu; na przeł. XIX i XX w. naturalizm odżył pod wpływem rozwoju biologii i psychologii, stając się podstawą nowych ruchów pedag. (-> nowe wychowanie); n.p. postuluje dostosowanie procesu wychowania do naturalnego, spontanicznego rozwoju dziecka, a rolę wychowawcy ogranicza do opieki nad tym procesem (-> pajdocentryzm).

natywizm [łac. natwus 'wrodzony’]; 1) pogląd dotyczący genezy poznania, zakładający

istnienie w umyśle ludzkim kit] | dzonych, związanych z konslritit tj. pewnej wiedzy niezależnej ml f nia i zewn. czynników; 2) teorią j ca wpływ czynników (cech) wf® dziedzicznych na kształtowania właściwości człowieka.

nauczanie, planowa praca uaili uczniami, umożliwiająca im *l}i wiadomości, umiejętności, nawyk® rozwijanie osobowości; kierowani# j uczenia się.

nauczanie całościowe calnłnli nauczanie elementarne, pojęclfl] wane dawniej do określenia ks/.lalji najbardziej podstawowym poziomiiij 1 ło ofertą edukacyjną przeznaczoną tllł( kich mas, realizowaną w odrębnych (Bi (np. parafialnych); ob. w sytuacji u]# nia systemu szkolnego oraz wprowdi -» etapów edukacyjnych stosuje się |

-> nauczania początkowego.

nauczanie korespondencyjne >

cenie korespondencyjne.

nauczanie łączne, jedna z odmian łościowego nauczania, oprać, przez K. go; po raz pierwszy zastosowane w l.ilueK XX w. w szkołach elementarnych w Alljj traktuje treści i metody pracy w klasach ] czątkowych jako określone całości temaif ne, zgodnie z tym, jak występują one w i

nauczanie początkowe, pierwszy edukacji szkolnej obejmujący w poi. systuj oświat, klasy I-III; w n.p. wykorzystuję ( kształcenie zintegrowane; dostosowuje sposób przekazywania odpowiedniej wied| kształtowania umiejętności i postaw do nil ralnej w tym wieku aktywności dzieci; um| liwia się dzieciom poznawanie świata w jfg jedności i złożoności; do celów n.p. zalM się m.in.: 1) nabywanie i rozwijanie umle]fjt ności wypowiadania się, czytania i pisanilf wykonywania elementarnych działań aryfś metycznych, posługiwania się prostymi nt> rzędziami oraz kształtowanie nawyków spoli, współżycia; 2) rowijanie poznawczych mot* liwości uczniów, tak by mogli przechodzić dB bardziej dojrzałego rozumienia światjf

3)    przekształcanie spontanicznej motywac|i poznawczej w motywację świadomą orał przygotowywanie do wykonywania zadań wymagających systematycznego wysiłku;

4)    rozbudzanie wrażliwości estetycznej i moralnej; 5) umacnianie wiary dziecka we włas-

naukowy

tj, h| Wi.ilinwanie zdolności do >■ i <i > i/.irzywistego od fikcyj-.‘1 I"//Ul kiwanie dbałości o »fu,iiviuim' fiz.; 8) wzmacnianie m .1. 'oo-.ri kulturowej, etnicz-iimwii) wyobraźni i ekspresji ł iiri > iu*j, muzycznej i rucho-

H Miliomowe -» metoda prob-

noyramowane, metoda ste-ni’ni uczenia się uczniów za po-iMoHiumowanego (programu), uwiązanych ze sobą logicznie i Ińlnostek informacji na określa igo ekspozycji służą specjal-lubodpowiednio skonstruowa-i, każda informacja kończy się cm, na które trzeba odpowie-Aficra lukę, którą należy wypełni konfrontowany z prawidio-i.i; prawidłowa odpowiedź sta-liiMiie pozytywne i umożliwia imfi, _IP <i.i zadań bardziej złożonych; różnili fHiuby programami dotyczą: sposobu jitiflmM odpowiedzi, wielkości oraz struk-Ipi ifilnoiiick informacji, form kontrolowa-ijMlui'<iu i stopnia przyswojenia tych infor-|i nv uczniów oraz możliwości indywi-(«iipHw.ml.i procesu uczenia się; współcz. i ił.u <y niywana w komputerowych progra-, it ilyd.ikt.; koncepcja n.p, odwołuje się j„ tirli,iwioralnej teorii uczenia się (-» beha-*11111''inj.

Dtłin/nnle przedmiotowe, podział treści i<fl,ili cni.i na odrębne przedmioty naucza-iiis, rv pul. systemie szkolnym pojawia się •i ii dupie edukacji (od IV klasy obok na-i,i *.nilu blokowego); koncepcja n.p. jestprze-, y.u.iwn.i -> całościowemu podejściu w na-

uiiunlu.

nauczanie przedszkolne -+ edukacja ul icdu/.kolna.

imuczyciel, odpowiednio przygotowany ipi i lulista do prowadzenia pracy dydakt.-wy< li. w instytucjach oświat. — publ. i nie-juilii. (przedszkolach, szkołach różnych ty-|imv, placówkach pozaszkolnych); w Polsce u.mnwisko n. -- zgodnie z Kartą nauczyciela może zajmować osoba, która ma wyższe wykształcenie z odpowiednim przygotowaniom pedag. lub ukończyła zakład kształcenia nauczycieli i podejmuje pracę na stanowisku, ilu którego są to wystarczające kwalifikacje, przestrzega podstawowych zasad moralnych, npotnia warunki zdrowotne niezbędne do wykonywania zawodu; n. jest zobowiązany realizować podstawowe funkcje szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, kształcąc młodzież w szacunku do własnego kraju i obowiązujących w nim zasad konstytucyjnych, w duchu humanizmu, demokracji, wolności sumienia, sprawiedliwości społ., tolerancji i akceptacji ludzi o odmiennej przynależności nar. i światopoglądowej; ob. praca n. podlega z mocy prawa dwukrotnej, okresowej ocenie w drugim oraz trzecim bądź czwartym roku jego zatrudnienia, a także każdorazowo na wniosek samego n., dyrektora szkoły, organu sprawującego nadzór pedag., organu prowadzącego szkolę bądź rady szkoły; projekt nowelizacji Karty nauczyciela przewiduje cztery kategorie zaw. nauczycieli (stażysta, kontraktowy, mianowany, dyplomowany) z określonymi zasadami awansu, związanymi m.in. z osiągnięciem odpowiednich kwalifikacji poprzez praktykę zaw. oraz dokształcanie, oceną pracy i zaliczeniem formy egzaminu; 1998 w oświacie poi. było zatrudnionych (na podstawie spisu EWIKAN) 578,9 tys. n. pelnozatrudnionych i 140,8 tys. n. niepełno-zatrudnionych; wyższym wykształceniem legitymowało się w szkołach podstawowych 80,7% nauczycieli, w średnich szkołach zaw. — 90,4%, natomiast w liceach ogólnokształcących — 97,4% (por. -» doskonalenie zawodowe nauczycieli, -» kształcenie nauczycieli, -* ocenianie nauczycieli, -> prawa nauczycieli, -> reformy oświaty, -> stopnie specjalizacji zawodowej, -»szczeble awansu zawodowego).

„Nauczyciel I Szkoła”, półrocznik pedag. podejmujący problematykę edukacji wczes-noszkolnej, zal. 1997 w Mysłowicach przy Wyższej Szkole Edukacji Wczesnoszkolnej; jest drugim obok „Życia Szkoły” ->■ ogólno-pol. czasopismem dla nauczycieli nauczania początkowego; zawiera stale działy: „Rozprawy teoretyczne”, „Z badań nad nauczycielem i szkolą”, „Kształcenie i doskonalenie nauczycieli”, „Doświadczenia i propozycje metodyczne”, „Recenzje i informacje” oraz „Sylwetki pedagogów”; red. naczelnym jest P. Kowolik (adres: 41-408 Mysłowice, ul. Piastów Śląskich 10).

„Nauka i Szkolnictwo Wyższe”, półrocznik pedag. poświęcony zagadnieniom szkolnictwa wyższego; wyd. od 1993 w Warszawie przez Centrum Badań Polityki Naukowej i Szkolnictwa Wyższego.

nauki pedagogiczne -* pedagogika, naukowy stopień -> stopień naukowy.