64
Kbttj pigsow _
Prawidłowy stosunek naczyń u podstawy płuc do naczyń w szczytach płuc wynosi około 21 (w ulen-• tycznej odległości od wnęki).
Naczynia leżące u podstawy płuc mogą się nawet nieco skurczyć w trakcie tego procesu. W warunkach prawi-dlowych zmiany tc są zauważalne jedynie w momencie, gdy pacjent stoi na głowie w czasie wykonywania zdjęcia klatki piersiowej (ciśnienie hydrostatyczne!) (ryc. 6.33). U pacjenta półleżącego lub leżącego nic można mówić o redystrybucji» naczyniach płucnych, ponieważ średnice naczyń są takie same w całych płucach; wektor gradientu ciśnienia hydrostatycznego zmienił w takim przypadku kierunek na przednio*ty lny, co nie będzie widoczne na zdjęciu w- pozycji leżącej (patrz iyc 6.3)!
• Hyrręt w tkance śródmiąższowi) płuc: Jeżeli pojemność rc/erwow* naczyń zostanie wyczerpana, płyn zaczyna przesiąkać do tkanki śródmiąższowej. Proces ten można zaobserwować na zdjęciu klatki piersiowej, jeśli przyjrzeć się następującym czterem strukturom anatomicznym:
I. Przegrody miahjplatowc Płyn w przegrodach mię-dzypłatowych położonych w kierunku promienistym widać najlepiej W miejscach, gdzie przegrody są równoległe do wiązki promieniowania rentgenowskiego i tam. gdzie nic można ich pomylić z naczyniami. Jest lak na szerokości I cm tkanki płucnej na obwodzie płuc. gdzie naczynia są tak małe. że ich zobrazowanie przerasta możliwości techniczne zdjęcia rentgenowskiego. Linie.
| Redystrybucja żyina w naczyniach szczytów płuc
jakie powstają w takich przypadkach, zwane są linią! Kericy.t - liniami Kerlcya 0 (hasał) na obwodzie p|^ u ich podstawy (tc linie są najważniejsze, ryc, 6,34a)[ liniami Kerley A (apex) na obwodzie u szczytu pluć. Q pogrubienie jest tak silnie wyrażone, że zaczyna być doczne w postaci siateczki w obszarach przywnękow; to taki obraz zwany jest liniami Kcrleya C (central). L Kerlcya C rzadko można zaobserwować w żylnym za ju płucnym, lecz dość często w syluucjach, gdy tkat śródmiąższowa jest nacicczona przez komórki złośll To okropne, aczkolwiek dość częste powikłanie, na kład w zaawansowanej postaci raka sutka, nazywane rozsiewem Iimfatycznym lub rozsianym procesem; i worowym (cartinomasosis) (ryc. 6.43b).
2. Szczeliny płuc: Szczeliny międzypiatowe są ,* nronc z dwóch warstw- opłucnej i dlatego też z warstw tkanki śródmiąższowej. Co więcej, mewie ilość płynu może znajdować się w przestrzeni mi tymi dwoma warstwami. W momencie, gdy na zd klatki piersiowej szczeliny między płatów e stają się; wyraźnie widoczne lub wręcz pogrubiało, prz; należy szukać w nadmiernej ilości płynu znajduj się w przestrzeni śródmiąższowej (ryc. 6.34a).
3. Ściany oskrzeli: Grubość tkanki śródmiąższowej m na oceniać, przyglądając się ścianom większych oskrze w sąsiedztwie wnęki, które biegną równolegle do w i ki promieni rentgenowskich i złego powodu wygląd juk struktury obrączkowate w przekroju- Prawidłowi grubość ściany oskrzela wynosi ok. 1 mm i jest ledw
tyc* 6.33a Po stronie lewej widać prawidłowy obraz klatki piecsiow«| wykonany w standardowej pozycji na stojąco. Pn>^ «ę porównać średnic* naczyń na ubej samej odległości od wnęśó wr kierunku do podstawy płuc oraz do szczytów Stosunek wiefcóśo naczyń lezących u podstawy płuc do naczyń leżących w szczytach wynos* około 2; 1. Pb stronie prawej ten
saro ochotnik zmienił pozycję ciała, co wywołało redystrybucję H w jegoperfuzji płucnej. Sprawdź teraz średnice naczyń! b Pozycja. w której wykonano to zdjęoe. nie jest nadzwyczaj I na w ośrodku akadermtam, gdy chce się udowodnić rolę gra- I dienłu ciśnienia hydrostatycznego.
6.3 Ostre zmiany płucne
65
M Unie
Ryc. 6.34a Po stronie lewej widzimy wycinek ze zdjęcia klatki p.ers>owej pacjenta wentom oboekupt^ Zajmaz szczeliny mniejsze, (czarna strzałka) oraz przegrody międzypiatowe, poziome, (buda *rzałka>na obrzezuptuc W widłowych w obszarach tych (na obrzeżach tkanki płucnej) nie wwdaC naczyń Porówna, zobeazem p*aww»o««ry»n pongg. bPoZn-c lewej wmlzimy wyonek ze zdjęcia Matki srodowązszowa płuc
z naczyniami, oskmłami oraz otaczającą je tonkąłamsą jest nieregulama. odiąrahtewemaroguztouyro» wjeeghowatyn Jert
to przypadek tympłungitis Grcmomatosó u pacjenta z rabem sutka Komórfa guza rosną w tkance sódnwązszown. Wu*