PRAGMATYZM
Nurt filozoficzny końca XIX wieku rozwijający się w Stanach Zjednoczonych, uznający działanie
(doświadczanie) za podstawę poznania (knowing by doing).
PROGRESYWIZM
Na gruncie filozofii pragmatyzmu rozwinął się progresywizm pedagogiczny (Dewey, Clipatrick) postulujący
ciągły i nieustanny progres, rozwój człowieka  poprzez aktywne działanie, doświadczanie, rozwiązywanie
problemów i niejasności.
POZNANIE PRZEZ DZIAA
ANIE
Dziecko poznaje otaczającą go rzeczywistość poprzez działanie, poprzez doświadczanie (badanie, dotykanie),
poprzez żywą interakcję ze środowiskiem. Dewey postuluje o tworzenie  mini laboratoriów dla dzieci
(w szkołach, domach), gdzie mogłyby swobodnie doświadczać, badać świat.
KRYTYKA ABSOLUTYZMU
Krytyka prawd, przekonań, światopoglądów uznanych za jedyne, prawdziwe i słuszne.
W praktyce odnoszące się często do np.: łamania stereotypów, twórczego, kreatywnego myślenia,
innowacyjności, otwartości na inne rozwiązania lub opisy rzeczywistości
KSZTAA
CENIE PROBLEMOWE
Interakcje człowieka ze środowiskiem, z rzeczywistością generują problemy, zagadki, niejasności,
wymagające przezeń rozwiązania. Wychowanie ma dostarczać umiejętności, które pozwolą poradzić sobie
z tymi sytuacjami problemowymi, z którymi człowiek ma do czynienia każdego dnia. Szkoła, nauczyciel,
dorosły powinien umiejętnie stawiać przed dzieckiem takie problemy,
stwarzać sytuacje wymagające od dziecka podejmowania decyzji, analizowania,
syntezowania, szukania rozwiązania, tworzenia, etc.
KRYTYKA SYSTEMU LEKCYJNEGO
J. Dewey krytykuje tradycyjny system przedmiotowy (co jest ośrodkiem korelacji przedmiotów szkolnych?).
Człowiek nie myśli tylko matematycznie, tylko historycznie, tylko społecznie, etc. (jedność życia społecznego).
NAUCZYCIEL-ORGANIZATOR
Nie jest nauczycielem autorytarnym, narzucającym rozwiązania, odpowiedzi i interpretacje. Jest otwarty na
indywidualność dziecka. Jest organizatorem procesu wychowawczego. Umiejętnie stawia przed dzieckiem
problemy, sytuacje  wymuszające na dziecku poszukiwanie rozwiązań, odpowiedzi na pytania,
które stawia przed nim sytuacja, rzeczywistość, świat.
!!!
ZAPAMI
TAJ
Dewey uważał, że celem wychowania jest rozwój, tj. taka rekonstrukcja doświadczeń, dzięki której
uzyskuje się kontrolę nad następnymi doświadczeniami. Uczenie się przez doświadczenie,
dzięki rozwiązywaniu problemów, powoduje, że edukacja jest procesem, w trakcie którego
następuje ciągłe rekonstruowanie doświadczeń  pogłębianie doświadczeń poprzednich
oraz dostarczanie nowych.
za: Bogusław Milerski
PEA
NY AKT MYŚLENIA
1.ODCZUCIE TRUDNOŚCI  pojawienie się problemu
(czegoś nie wiem, coś jest nie tak)
2.OKRESLENIE TRUDNOŚCI  zidentyfikowanie problemu
(czego nie wiem, co jest problemem?)
3.BADANIE PROBLEMU  przypuszczalne rozwiązania
(jak to rozwiązać? Co to może być?)
4.WYPROWADZANIE WNIOSKÓW  hipoteza wstępna
(najprawdopodobniej to będzie& )
5.TESTOWANIE HIPOTEZY  sprawdzanie w działaniu
(czy to dobre rozwiązanie? czy to dobra odpowiedz
?)