str088 (2)

f

ID MA

i Odbiornik 1

CDMA

Odbiornik 2

Odbiornik n

TDMA

T“		CNJ		c|
c		c		C
o		o		o ^1
La		_a		a
"O		~o		~o
o		o	• 0 O	o i

Odbiornik n •-

: •_

Odbiornik 2

Odbiornik 1

Czas

Rys. 7.16. Formy wielodostępu radiowego: FDMA, TDMA, CDMA.

7.3.2. Szerokość pasma transmisji

2 techniką dostępu do kanału radiowego związana jest bezpośrednio szerokość pasma Imnnmlsjl. Znana od dawna modulacja amplitudy mogła być realizowana z „oszczędnym” wykorzystaniem pasma transmisji radiowej, ale przy wyraźnych brakach jakościowych. Dla pi zesłania sygnału danych o szerokości pasma B [Hz] należało wykorzystać pasmo o szerokości /’ [Hz] wynoszącej

P-2kB , dla 0.5 < k <1 ,    (7.24)

lld/lu l< - jest współczynnikiem poszerzenia pasma.

Modulację częstotliwości charakteryzuje znaczny wzrost szerokości pasma transmisji w stosunku do kluczowania amplitudy. Dla tego rodzaju emisji: 0.5 <k < 1 . Wzrost ten jest rekompensowany znacznie wyższą jakością transmisji radiowej.

Omawiane tym rozdziałem systemy transmisji radiowej z poszerzonym widmem dotyczą sygnałów, dla których wartość współczynnika k mieści się w przedziale: 100 - 10⁶. I tak przy wykorzystaniu kodu CA szerokość pasma transmisji wynosi 2.046 MHz, natomiast dla kodu P szerokość pasma transmisji wynosi 20.46 MHz. Ponieważ w obu przypadkach dane transmi-lownno są z niezmienną szybkością 50 Hz, współczynnik poszerzenia pasma wynosi: dla kodu C/A k_OA = 2 * 10⁴, natomiast dia kodu P k_p~ 2 • 10⁵.

Rys. 7.17. Widmo sygnałów: przed modulacją, po modulacji AM, po modulacji FM, po modulacji z poszerzonym widmem.

ZnleU| trnnnmlnjl t pim/m/onym wldmnrnjmil ofnklywnlnjn.-ti wykorzystania pasmu imim misji w stosunku do iiypnałów w<|iil<opn8trtowyoh Nlti wyniku to oczywiście z prozontOWiinoue rysunku, locz należy pamiętni';, ■ <> w tym samytti paśmie przekazywana Jest bardzo duża liczba sygnałów. Gdyby przyjąć, że pasmo transmisji z poszerzonym widmom zajmuje 10001: i można transmitować w nim np. 1000 sygnałów, windy na pojedynczy sygnał przypadli pasmo o szerokości B, a więc mniejsze niż przy modulacji FM. Największą Jednakże znlnln tego typu transmisji jest jej wysoka odporność na niezamierzone interferencje czy nawet calowi zakłócenia radiowe.

Współcześnie wykorzystywane są 3 rodzaje transmisji z poszerzonym widmem:

1.    DS SS fang.: Direct Sequence - Spread Spectrum) - sygnały z kluczowaniem bn/pn średnim danych przez ciąg pseudoprzypadkowy, stosowane w GPS.

2.    FH SS (ang.: Freąuency Hopping - Spread Spectrum) - sygnały ze skakaniem po c/n •taili wościach. Idea tej metody polega na tym, że poszczególne sekwencje zmodulowaniu|i sygnału przesyłane są na różnych częstotliwościach wybieranych pseudoprzypndkawn

3.    TH SS (ang.: Time Hopping - Spread Spectrum) - sygnały ze skakaniem po ozimin gdzie ciąg danych przekazywany jest w formie czasowej struktury ramkowoi

7.3.3. Rozpraszanie widma

W systemie GPS sygnały z poszerzonym widmem uzyskiwane są poprzez kluczowi mit bezpośrednie sygnału danych (depeszy nawigacyjnej GPS) jednym z dwu ciągów psem In przypadkowch (C/A, P), a następnie modulują fazowo obie częstotliwości nośne Tego lypt rozwiązania pozwalają uzyskać bardzo wysoką wartość stosunku sygnału do zakłóceń S/ż a ten z kolei powoduje niską wartość Bitowej Stopy Błędów - BER i niezmiernie wysoką wlmy godność transmisji radiowej. Na poniższym rysunku przedstawiono uproszczony schemat bln kowy systemu transmisji z poszerzonym widmem metodą DS-SS - stosowaną w systemie Cl" i

NADAJNIK

Rys. 7.18. Schemat blokowy rozpraszania widma sygnału w systemie GPS.

18