Werbalna1

Jęs$ l poprjMiiv połiiuvnic. k<miui»iŁ.M ja wni/Jiwa na pl«: i mow i «...    ,

są tyłku inry prayŁhwhNic »p<włfay tunr/cnia lo/»amu^ri pr/w ję*yk. Jak H*idz>J n;»s/ H^rvlłór fę/v Lj ro duń> nięurj niż i«fvnK* w/.ijcninc opisywani*.* Juci/i i wyciarMl M to nUr iNMp/nr njnręfł/if. kedrc może. fepiej lub {gorzej, iwor/yt naur |K«c/iuir toffumumi oraz wpływać na mwamrar innych

4.3.4. Język ułatwia współdziałanie

OM.irn«4| Uurzr>M'4 tisnkcją jęz)‘ka jest to. że może być używany do koouJynngi itid/ljcli zdoifiości r działań. Sposób, w jaki używasz języka, może sprzyjil lub hamować rwoją /dolnok do pracy z. innymi. Jeśli używasz języka, który jesi scbisfoniu lub rasistowski, to redukujesz zdolność współdziałania / innymi, ponieważ rnog.y być oni obrażeni rym, co rnówisz j odmówić współpracy. Język. krór> sprzyja wspóid/iaiantił. nie obniża i nie poniża innych ani nic usiana w fi na jjo/łtjarii obronnych. Twoja zdolność do współdziałania zależy ukzr orf poziomu almfrałujr, który przyjmujesz w swoim języku. Koordynowane d/iabii z innrmi wymaga wyboru Języku, który jest odpowiedni do sytuacji ( i bf/poirrdni. Korzystanie z tego rodzaju Języka da innym w danej sytiurji i

rrtiwa 44

Drabina abstrakcji Hayahawy

Oraum* josrakc*. przechodzi od jff/yka kónfcmnago. takiego jak „oblanie z powodu niedotrzymania termin. utfdmum pracy raicewuowef" ma najndwym szczeblu. do wniosków na następnym szczeblu „Madison jesJ Lr.oiw>. Mady ma oddać pracą uHcmrńowa* a uogólnianiem abstrakcyjnym na najwyższym szczeblu ^Madison J—f aaabt tertiwf*.

adekwatne informacje, które pozwoli na współdziałanie z tobą i umum,,.., poddanego celu.

jednym ze sposobów oceny jasności 1 bezpośredniości twojego języka jwt umieszczenie go na drabinie abstrakcji Hayakawy. S. I. Ilayakawa < 100*1 f. mamy ję/ykoznnwca, stworzył model kontinuum pil języku bardzo konkretnego do banito abstrakcyjnego - drabinę, na której untieszćWi! bardzo konkretne ślł)wi( na niskich s/t/chlach i aranżował słowa do najwyższych szczebli, zwiększając poziom abstrakcji (zob. Rysunek 4.4). Abstrakcje niższego poziomu albo opisy zjawisk konkretnych, znajdujące się na najniis/ym szczeblu drabiny, są najbardziej jasne i dają się opisać, ponieważ odnos/ą się do określonych przykładów i zachowań. Średni szczebel na drabinie jest bardziej abstrakcyjny, ponieważ zawiera słowa, które pozwalają wyciągać ogólne wnioski na lemat osoby lub sytuacji na podstawie zjawisk konkretnych. Najwyższy szczebel zawiera abstrakcyjne uogólnienia tu temat osoby, sprawy lub wydarzenia, które obejmują wszystkie wcześniejsze przykłady.

Popatrzmy na Rysunek 4.4. Na najniższym szczeblu i najniższym poziomie abstrakcji, konkretnym opisem zachowania jest to. że Madison nie oddał semestralnej pracy zaliczeniowej na czas. Na średnim szczeblu drabiny znajduje się wniosek na lemat zachowania Madisona w specyficznym kontekście. .Madison jest leniwy, kiedy ma oddać pracę żalu zmową" Na najwyższym poziomie abstrakcji wniosek jest uogólniany na inne sytuacje i u/ywąny jako etykieta dla zachowania Madisona: jest on osobą leniwą.

Jeżeli chciałbyś poprawić wyniki Madisona, mógłbyś użyć języka o niskim pyżiomie abstrakcji i bardziej konkretnego: „Nic oddałeś pracy zaliczeniowej do godziny 17 w piątek, kiedy był ostatni termin". Określenie problemu językiem konkretnym, który bezpośrednio opisuje trudności z wykonaniem zadania w jasny sposób, wskazuje na rodzaj działań koniecznych dla naprawienia sytuacji problemowej. Powiedzenie Madisonowi: .Jesteś osobą leniwą i musisz to zmienić" jest bardzo niejednoznaczne, Madison może nie zrozumieć, co spowodowało, że w ten sposób go oceniasz i może nie wiedzieć, co powinien zrobić, żeby nie być traktowanym jak osoba leniwa, W tej sytuacji, język na niskim poziomie abstrakcji jest bardziej odpowiedni i jasny, a dzięki temu, bardziej skuteczny.

Czy możemy stwierdzić, że język konkretny jest zawsze najlepszy? W niektórych sytuacjach użycie języka konkretnego pomaga ludziom w koordynowuuiu ich działań, tak jak w omówionym przykładzie. U/ycie bardziej abstrakcyjnego języku jest wskazane w niektórych przypadkach. Na przykład, rozważ sytuację nowej kierowniczki, która chce sprawdzić umiejętności planowania swoich pracowników i prosi ich o stworzenie pisemnego planu rozwiązania jakiegoś problemu. Aby opisać to zadanie, może użyć bardzo konkretnego i szczegółowego języka: „Chcę, żebyście stworzyli pięciostronkowy plan tego projektu. Po pierwsze, upewnijcie się, że zrobiliście przegląd projektu w części wstępnej. Po drugie, chcę żeby rozwinięcie zawierało waszą analizę projektu. Po trzecie, chcę żeby podsumowanie było poświęcone rozwiązaniom. I na koniec chcę. żeby znajdowały ńę