Ogólne zasady dozowania próbek Cd,
5. Temperatura dozownika nie może być również za niska, ponieważ odparowanie składników próbek jest wtedy bardzo powolne w wyniku czego próbka jest wprowadzana do kolumny przez, przy czym piki są rozmyte, niesymetryczne, a rozdzielenie składników jest złe,
6. Podobny efekt może wystąpić, gdy temperatura dozownika jest optymalna, ale wprowadzenie próbki trwa za długo lub próbka jest za duża, dlatego czas wprowadzania próbki do dozownika ,przy optymalnej temperaturze powinien być jak najkrótszy a próbka możliwie jak najmniejsza.
• Próbki cieczy lub ciał stałych w postaci roztworów w lotnych rozpuszczalnikach dozuje się najczęściej za pomocą mikrostrzykawek o pojemności 1 lub 10 pi.
• Próbki gazowe można dozować strzykawkami szklanymi, w których tłok wykonany jest także ze szkła lub z innego materiału zapewniającego dobrą szczelność
• Pojemność strzykawki do dozowania gazów wynosi zwykle od 1 do kilku mililitrów
• Próbki gazowe można dozować także stosując zawór dozujący, który posiada wymienną pętlę dozownicą o pojemności od części mililitra do kilki mililitrów i może być połączony przewodami bezpośrednio z instalacją lub zbiornikiem, którego zawartość ma być analizowana.
Dozowanie do kolumn kapilarnych:
-Właściwe dozowanie próbek ma duże znaczenie ze względu na uzyskanie dobrego rozdzielenia składników próbki oraz otrzymanie dokładnych, powtarzalnych i odtwarzalnych wyników analizy ilościowej
-próbka wprowadzana do kolumny nie może być większa od pojemności sorpcyjnej kolumny, ponieważ przeładowanie kolumny prowadzi do złego rozdzielenia składników próbki i powstania szerokich, niesymetrycznych pików, dla większości kolumn kapilarnych dopuszczalna wielkość próbki wynosi 0,01-0,001 pl dlatego w kapilarnej chromatografii gazowej stosuje się często dzielniki strumienia zwane spliterami, które umożliwiają dozowanie do kolumn tylko części strumienia gazu nośnego do którego wprowadzono próbkę.
Rysunek 6. Najważniejsze części dozownika bez dzielema strumienia próbki
— _lla ś •<
ł’V
5
LŁla »»r
!
Dzielnik wyłączony
L
♦ .* ♦
• A i
♦ > ii
Dzielnik włączony
iJ
0 Cząsteczki rozpuszczalnika ▼ Cząsteczki analitów
Istota działania detektorów stosowanych w chromatografii gazowej polega na tym, że reagują one na różnice właściwości fizykochemicznych gazu nośnego i tego gazu, w którym znajdują się substancje eluowane z kolumny. Rejestrowane zmiany właściwości mogą być proporcjonalne albo do stężenia albo do natężenia masowego przepływu wymywanego składnika w gazie nośnym. Jeżeli do detektora wchodzi sam gaz nośny to jego właściwości nie ulegają zmianie i wskazania detektora są rejestrowane w postaci linii prostej (podstawowej).