Wykład 3
Arytmetyka modulo n
Niech n będzie dodatnią liczbą całkowitą (n > 0) i niech a, b £ Z. Mówimy, że a przystaje do b modulo n jeśli n\ (a — b) i piszemy wtedy a = b mod n.
Relacja przystawania modulo n jest relacją równoważności. Rzeczywiście relacja jest zwrotna bo dla każdej liczby całkowitej a, liczba 0 = a — a jest podziełna przez n. Zatem a = a mod n. Relacja ta jest również symetryczna bo jeśli n|(a — b) to również n\(b — a), bo b — a = —(a — 6). Relacja jest przechodnia, bo jeśli n\ (a — b) i n| (6 — c) to również n dzieli (a — b) + (b — c) — a — c, a więc n|(a — c).
Relacja przystawania modulo n ma jeszcze jedną bardzo ważną własność:
jeśli
to a + c= b + d mod n i a ■ c = b • d mod n. Każdą
a = b mod n
c = d mod n
relację równoważności, która spełnia powyższą własność nazywać będziemy kongruencją w Z.
Oznaczmy przez [a] klasę abstrakcji elementu a względem relacji przystawania modulo n, a więc:
[a] = {b £ Z : n|(a — 6)}
Można zauważyć, że klasa abstrakcji elementu a jest wyznaczona przez resztę z dzielenia tego elementu przez n i że dwa elementy są w relacji wtedy i tylko wtedy gdy dają tę samą resztę przy dzieleniu przez n. A więc w tym przypadku mamy dokładnie n różnych klas abstrakcji:
[0] = {i £ Z : n|x} — nZ
[1] = {s £ Z : nj(x — 1)} = 1-fnZ
[2] = {x £ Z : nj (xc — 2)} = 2 + nZ
[n — 1] = {x e Z : n\(x — (n — 1))} = (n — 1) +nZ
Zamiast zapisu [a] będziemy zwykle używać zapisu a, a czasem będziemy opuszczać kreskę nad elementem. Przez Zn oznaczać będziemy zbiór klas abstrakcji relacji przystawania modulo n, a więc:
~ {0,1,..., n — 1}
1