3582323136

Kul t urn* naw stw o

Temat: Kultura.

Literatura:

•    „Encyklopedia kultury polskiej. T.l. Pojęcia i problemy wiedzy o kulturze", (Wrocław

1991);

•    Marian Filipiak, „Socjologia kultury", zarys zagadnień;

•    ,Antropologia kultury" - pod red Mendela, s. 414 - 445;

•    K. Dobrowolski - „Studia nad życiem społecznym i kulturą", s. 76 —108.

Kultura (z łac. cultura - uprawa, kształcenie) - to termin wieloznaczny, interpretowany w różny sposób przez przedstawicieli różnych nauk. Kultura to szeroko rozumiane sformułowanie określające działanie myślące człowieka. Działanie poznania funkcji kultury odbyło się dość późno, w późny sposób podchodzono do kultury.

Samuel Pufendorf rozumie kulturę jako działanie zmierzające do wyartykułowania wynalazków i działań człowieka. Kultura jest rozumiana jako dzieło człowieka, który umie posługiwać się wynalazkami będącymi jego tworzywem. Kultura jest dziełem człowieka. Kultura nie jest to tylko estetyka, ale także poznanie człowieczeństwa. Kultura to ogół wytworów ludzi, wytworów materialnych i niematerialnych. Kultura jest poznaniem działania człowieka. To proces poznania człowieczeństwa z punktu osiągnięć człowieka w procesie socjalizacji i funkcjonowania w grupach społecznych człowieka. Kultura to poznanie niematerialnych i materialnych wytworów człowieka. Studiując kulturoznawstwo, studiujemy człowieczeństwo.

Wytwory materialne - osiąganie poznania źródeł, mówiących o materialności człowieka. Wytwory niematerialne - z tym jest trudniej - to poznanie myślenia ludzi, brak spuścizny niematerialnych wytworów.

Kultura to poznanie procesu dziejowego człowieka, cywilizacji. Kultura to także formuła poznania teraźniejszości i przyszłości, nie tylko przeszłości.

Filozof Johann Herder mówi, że „nie ma nic bardziej nieokreślonego niż słowo kultura". Pojęcie „kultura" jest wieloznaczne i trudno określić je jednym zdaniem. Badamy te pozostałości, które możemy dotknąć - wytwory materialne. Marny problem z poznaniem dogłębnym niematerialnych wytworów ludzkich. Poznanie człowieczeństwa to poznanie kulturowości przyszłego człowieka, co daje nam odpowiedź na pytanie: „Dlaczego tacy teraz jesteśmy?’.

XIX wiek jest wiekiem, gdzie człowiek zaczyna myśleć o społeczeństwie. XIX wiek jest szczególnie korzystny, jest niezwykłym wiekiem, kiedy człowiek otwiera się intelektualnie. Kultura nie jest funkcją tylko intelektualną, ale również formułą poznania jednostki jak i grup społecznych. XIX wiek uzmysławia nam różnorodność, daje nam nowe atrybuty technologii itd. Różnorodność na Ziemi staje się obiektem poznania. Również następuje poznanie szeregów elementów. Powstają specjalizacje różnych nauk, stające się odrębnymi naukami zajmującymi się poznaniem człowieka o charakterze materialnym.

W XIX wieku rozwinęła się etnografia, zajmująca się poznaniem człowieka i jego środowiska z punktu widzenia zachowania człowieka i ludzi. Antropologia zajmuje się poznaniem człowieka. W XIX wieku ludzie zamykają proces poznawania Ziemi. Ludzie odkryli już wszystkie lądy i teraz zajmują się badaniem i poznaniem człowieka. XIX wiek to wiek, gdzie zostało odrzucone przez ludzi niewolnictwo i segregacja rasowa. Europejczycy szukali swoich korzeni już poza Europą. Etnografia jest nurtem, który rozwija się na poziomie nauki niemieckiej, rosyjskiej i polskiej. To poznanie środowiska wiejskiego, regionalnego,