Wydarzenie lub ciąg wydarzeń, które następują niespodziewanie i w konsekwencji prowadzą łub mogą doprowadzić w razie ujawnienia do spadku poparcia dla partii lub polityka.
■ Politycy mają nieustannie do czynienia z próbami zaatakowania ich wizerunku
■ Inne zasady towarzyszą kryzysowi i inne skutki (określenie czasu w stosunku do wyborów)
■ Większe znaczenie ma określenie stopnia, natężenia kryzysu - problem z ustaleniem momentu przeprosin i przyznania się do winy
Prewencja, czyli przygotowanie partii, polityka do ewentualnych sytuacji kryzysowych Przeszkolenie polityka jak komunikować się w sytuacjach kryzysu Określenie na jakie kryzysy może być narażony polityk lub partia (punkty słabe w życiorysie polityka)
■ Centrum decyzyjne - ocena skutków i zasięgu kryzysu
■ Zanim kryzys stanie się kryzysem medialnym
■ Otwartość na media - i strategia komunikacji
■ Komunikacja dwustronna (wiedzieć co myśli opinia publiczna)
■ Z achowanie w kryzysie
> Lepiej kiedy opinia publiczna od „winowajcy" dowiaduje się o jego „winie" -konferencje prasowe („zasada zaprzeczaj jak długo się da")
> Informacja w miarę pełną o kryzysie — co się stało
> Wyznanie winy - uderzenie się w piersi
> Wyznanie skruchy za winę - „przepraszam" musi być
> Informacja o naprawieniu szkód - zadość uczynienie
> Deklaracja o zapobieżeniu podobnym sytuacjom w przyszłości
■ Wytypowanie ludzi do komunikacji z mediami
■ Jeden głos wszystkich działaczy ale bez ferowania wyroków
■ Trzymanie z daleka od afery ludzi najważniejszych np. premiera, ministrów, lidera