Depresja u dzieci i mlodzieży 9 (77)

ivroki niezbędne podczas sesji odczulenia:

>    komentowanie ważnych wydarzeń, które miały miejsce po ostatniej sesji;

>    wprowadzenie do relaksacji ogólnej;

>    używanie wyobraźni (Dzień wiosenny albo Dzień w zagadaj,

>    dwukrotne stosowanie wizualizacji tego punktu (każdy punki prezentuje się dotąd, aż przestanie wywoływać strach);

>    stosowanie relaksacji po każdej scenie;

>    zakończenie każdej sesji relaksacją ogólną.

Podczas każdej sesji najeży przepracować 3 lub 4 pozycje, zachowując porządek (rosnący) Hierarchii pozycji. Zawsze należy rozpocząć od pozycji przezwyciężonej podczas ostatniej sesji.

Kiedy dana pozycja ponownie wywołuje lęk, należy przystąpić do relaksacji lub cofnąć się do poprzedniej pozycji. Czasami wypada rozłożyć pozycję na różne sceny, które ułatwia jej odczulenie. Na przykład pozycja .Powrót do miasteczka “ (obraz ojca, konflito etc.) można podzielić na trzy sceny:

>    .Przygotowywałeś się. aby wyruszyć do swego miasteczka’

>    .Wchodateś do swego miasteczka'.

>    .Staje przed iobą prottem i musisz go rozwiązać’.

Trzeba starać się zakończyć sesję pozycją, która nie ywohije strachu, i starać się zawsze o to, aby pod-iot pozostał rozluźniony.

i 6.3. Trening asertywności

Trening asertywności jest metodą najbardziej skutecz-„ą w eliminacji strachu ogólnego w sytuacjach międzyludzkich, ponieważ asertywność i strach nie przystają dc siebie.

Celem treningu asertywnego jest pomóc jednostce w przezwyciężeniu jej strachu i wzmocnić w niej jej zdolność do tworzenia zachowań asertywnych w sposób społecznie dostosowany.

0 6.3.1. Teębniki

Można zastosować następujące techniki:

>    dramatyzaqa (role-playing)-,

>    modyflacja zachowania {modeiinq)\

>    wzmocnienie społeczne ze strony wychowawcy.

Za pośrednictwem dramatyzacji pacjenci mogą zdać sobie sprawę z tego, co inni rzeczywiście myślą.

□ 6.32. Proces treningu asertywności

CARROBLES i inni (1986) proponują nam następujący model:

>    zidentyfikowanie sytuacji;

>    opisanie i odnotowanie sceny na papierze;

153 □