Euroobligacje są to obligacje wieloletnie emitowane poza krajem rezydencji emitenta w innej walucie niż waluta kraju, w którym dokonywana jest emisja (np. obligacja firmy brytyjskiej wyemitowana w euro w U SA)
Głowna waluta = eurodolary
Brak kontroli władz krajowych — szybsze i tańsze uzyskanie funduszy Koszt - zależy od ratingu emitenta
Rynek euroobligacji istnieje od lat 60, ale jego rozwój nabrał tempa dopiero w latach 80. Rosnący popyt na euroobligacje wynikał przede wszystkim z potrzeb finansowania gospodarek krajów rozwiniętych. Głównymi emitentami i nabywcami stały się USA, Japonia, Europa. Euroobligacje wykupują inwestorzy instytucjonalni (banki, fundusze inwestycyjne, firmy ubezpieczeniowe).
Konsorcjum - przejściowe zrzeszenie kupców mających na celu dokonanie na wspólny rachunek operacji handlowej lub pieniężnej na wielką skalę (najczęściej emisji akcji lub obligacji), wymagającej nakładu kapitału, przekraczające możliwości finansowe poszczególnego przedsiębiorcy, występuje najczęściej w bankowości.
Działalność gospodarcza opodatkowana jest dwukrotnie:
■ obrót firmy, czyli dostawa towarów i usług opodatkowane są podatkiem od towarów i usług zwanym VAT,
■ natomiast dochód osoby prowadzącej działalność jednoosobowo lub wspólnika spółki cywilnej lub handlowej osobowej obciążony jest podatkiem dochodowym
■ Do ceny towarów bądź usług sprzedający ma obowiązek doliczyć podatek VAT. Podatek ten płaci zawsze nabywca w cenie nabywanego towaru lub usługi, a sprzedający (dostawca) ma obowiązek wykazać go w deklaracji i wpłacić do kasy fiskusa.
■ Podatek VAT jest w zasadzie neutralny dla przedsiębiorcy. Wiąże się to z tym, że rozliczając podatek należny od dostawy (sprzedaży) swoich towarów i usług przedsiębiorca ma prawo odjąć podatek naliczony, czyli ten, który sam zapłacił kupując surowce do produkcji, usługi obce i towary handlowe. W konsekwencji przedsiębiorca płaci tylko podatek od uzyskanej marży, czyli od wypracowanej w swojej firmie wartości dodanej.