globalnej. | |
Rozwiązywanie układów równań. Metody rozwiązywania układów algebraicznych równań liniowych. |
2 |
Analiza błędów i zbieżność rozwiązań. Błędy dyskretyzacji. Metody zwiększenia dokładności obliczeń. 3. Treść ćwiczeń laboratoryjnych |
4 |
Tematyka zajęć |
Liczba godzin |
Wprowadzenie do programu Abaqus 6.6SE. Tworzenie modelu geometrycznego, nadawanie warunków brzegowych, wizualizacja wyników obliczeń. |
6 |
Warunki brzegowe. Modelowanie obciążenia skupionego i ciągłego, modelowanie obciążeń powierzchniowych, modelowanie warunków utwierdzenia (symetria oraz antysymetria), modelowanie więzów obrotowych. |
6 |
Metody generowania siatek. Ocena poprawności dyskretyzacji modelu MES, porównanie elementów z liniową oraz kwadratową funkcją kształtu. |
3 |
Zastosowanie elementów 2-wymiarowch. Elementy powłokowe, analiza konstrukcji przy wykorzystaniu płaskiego stanu odkształcenia oraz płaskiego stanu naprężenia, modelowanie części osiowosymetrycznych. |
3 |
Zastosowanie elementów 3-wymiarowch. Elementy wyższego rzędu. |
3 |
Analiza drgań własnych. Wyznaczanie częstości i postaci drgań konstrukcji inżynierskich. |
3 |
Analiza wyboczenia konstrukcji. Wyznaczanie postaci oraz obciążenia krytycznego. |
3 |
Analiza naprężeń i odkształceń termicznych. Wykorzystanie wyników analizy termicznej do wyznaczania naprężeń i przemieszczeń konstrukcji. |
3 |
Analizy wytrzymałościowe konstrukcji inżynierskich (ćwiczenia praktyczne) |
15 |
6. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej |
1. Rakowski G., Kacprzyk Z.: Metoda Elementów Skończonych w mechanice konstrukcji. Oficyna Wydawnicza PW„ Warszawa 2005
2. Rusiński E., Czmochowski J., Smolnicki T.: Zawansowana metoda elementów skończonych w konstrukcjach nośnych, Oficyna Wydawnicza PWroc., Wrocław 2000
1. Instrukcje do ćwiczeń (materiały wewnętrzne Katedry PKM)
2. Osiński J.: Obliczenia wytrzymałościowe elementów maszyn z zastosowaniem metody elementów skończonych. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 1997