■ Prawo konstytucyjne - należą do tej samej dziedziny prawa publicznego. Posługują się tymi samymi konstrukcjami, metodami, regułami. Konstytucja jest najwyższym źródłem ustroju. Prawo administracyjne jest skonkretyzowanym prawem konstytucyjnym. Noimy prawa konstytucyjnego stanowią punkt wyjścia dla noim administracyjnych.
■ Prawo cywilne - pojawia się problem jak odgraniczyć prawo publiczne od prywatnego. Pojawiły się różne teorie na ten temat:
teoria interesu - Pr. Publiczne służy interesowi publicznemu, Pr. Prywatne interesom prywatnym.
Teoria podporządkowania - bierze pod uwagę charakter stosunku prawnego, gdy występuje stosunek nadrzędności, podporządkowania obywatela państwu mamy do czynienia z prawem publicznym, jeżeli pozycja stron jest równa to z prawem prywatnym.
Teoria podmiotu (teoria praw specjalnych) — do prawa publicznego zaliczamy te normy, które uprawniają lub zobowiązują do czegoś podmioty dysponujące władztwem państwowym, zaś noimy, które mogą uprawniać lub zobowiązywać każdego należą do prawa prywatnego.
Żadna z tych teorii me jest wyczerpująca. Nie ma spraw z natury rzeczy cywilnych i administracyjnych, nie istnieje nieprzekraczalna granica.
Stosunek między państwem i działającymi w jego imieniu podmiotami administracji publicznej, a obywatelami i innymi podmiotami oparty na normach prawa administracyjnego. Stosunek ten różni się od stosunku cywilnoprawnego tym, iż administracja działa władczo i może jednostronnie zadecydować o treści danego stosunku. Mamy do czynienia z nierównorzędnością podmiotów. Organ ma prawo orzekania, przesądzania w sprawie, która dotyczy jego samego.
■ Przedmiot - leży zawsze w sferze prawem określonych zadań administracji publicznej
■ Podmiot - podmiotem stosunku jest zawsze organ administracji upoważniony do żądania określonego zachowania bądź świadczenia i osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna, do której skierowany jest nakaz lub zakaz albo który rząda określonego zachowania się od organu administracji.
■ Treść - uprawnienia i obowiązki polegające na działaniu, znoszeniu lub zaniechaniu. Przesądzają o nich przepisy prawa materialnego. Nie może być tu dowolności. Mają charakter osobisty i nie mogą być przenoszone na mne osoby, wygasają z chwilą śmierci. Ważnym wyjątkiem podatki i roszczenie odszkodowawcze wobec państwa.
Stosunki te mogą powstać na podstawie ustawowej jednak często sama ustawa me wystarcza konieczna jest konkretyzacja w drodze aktu administracyjnego bądź przez zawalcie umowy. Sposoby nawiązania ST. AD..:
■ Sama ustawa np. sfera podatkowa
■ Akt administracyjny np. przyznanie świadczeń pomocy społecznej
■ Umowa administracyjna np. w Niemczech, u nas pochodną ugoda administracyjna
■ Działanie faktyczne np. dopuszczenie do korzyst. z gminnego urządzenia publ.
3