koncepcje komunikacji literackiej), czy i kiedy możliwa jest nadinterpretacja? Semantyka rozumienia: ramy interpretacyjne tekstu. Językowo-kulturowe konteksty dzieł literackich. Niektóre aspekty intertekstualności. Semantyka tekstu artystycznego: znaczenie słowa w tekście kreatywnym. Język jako obszar działań kreatywnych: kreatywność jako postawa wobec słowa, kreatywność jako właściwość języka. Poziomy metaforyzacji: metafora językowa, metafora literacka, metafora pojęciowa; dynamika metafory poetyckiej. Gry z frazeologią w tekstach poetyckich. Definicje poetyckie - tekstowe profilowanie znaczenia słowa; tekstowa reinterpretacja świata i jej leksykalne wykładniki.
Spis zalecanych lektur: Eco U., Interpretacja i nadinterpretacja, Kraków 1986; Kreowanie świata w tekstach, pod red. A. M. Lewickiego i R. Tokarskiego, Lublin 1995; Markiewicz H., Jeszcze o teorii języka poetyckiego, [w:] H. Markiewicz, Z teorii literatury i badań literackich, Kraków 1997; Pajdzińska A., Definicje poetyckie, [w:] O definicjach i definiowaniu pod red. J. Bartmińskiego i R. Tokarskiego, Lublin 1993; Pajdzińska A., Frazeologizmy jako tworzywo współczesnej poezji, Lublin 1993; Semantyka tekstu artystycznego, pod red. A. Pajdzińskiej i R. Tokarskiego, Lublin 2001; Sławiński J., Analiza, interpretacja i wartościowanie dzieła literackiego; Uwagi o interpretacji; Wypowiedź literacka a wypowiedź filozoficzna: trzy kwestie i jedna ponadto, [w:] Sławiński J., Próby teoretycznoliterackie, Kraków 2000; Sławiński J., Wokół teorii języka poetyckiego, O problemach „sztuki interpretacji”, [w:] Sławiński J. Dzieło, język, tradycja, Kraków 1988; Tokarski R., Prototypy i konotacje. O semantycznej analizie słowa w tekście poetyckim, „Pamiętnik Literacki” LXXXI, 2, 1990; Tokarski R., Semantyka barw we współczesnej polszczyźnie, Lublin 1995.
Metody nauczania: metoda konwersatoryjna, dyskusja
Metody oceny: zaliczenie na podstawie aktywnego udziału w zajęciach oraz pracy pisemnej Język wykładowy: polski.
Nazwa przedmiotu: HISTORIA LITERATURY POLSKIEJ DO 1939 ROKU (LITERATURA STAROPOLSKA)
Typ przedmiotu: obligatoryjny Poziom: stacjonarne studia I-go stopnia Rok studiów: I Semestr: 1 (15 W+30KW)
ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Elżbieta Torój Wymagania wstępne:
Cele przedmiotu: Celem przedmiotu jest przedstawienie podstawowych cech kultury i najwybitniejszych osiągnięć polskiej literatury od średniowiecza do XVIII wieku. Głównym efektem kształcenia jest zaznajomienie studentów z wybitnymi dziełami dawnej literatury polskiej. Jednocześnie zapoznają się oni z podstawowymi dawnymi gatunkami literackimi, motywami kulturowymi i artystycznymi epok średniowiecza, renesansu i baroku a także sylwetkami twórców. Studenci uzyskują świadomość specyfiki dawnej literatury i kultury polskiej. Studenci uczą się rozumieć uniwersalny charakter literatury dawnej, potrafią wskazywać związki zachodzące między literaturą polską a kulturą dawną, wskazywać sposoby i formy oddziaływania tekstów literackich od średniowiecza do baroku na późniejsze epoki literackie.
Treści merytoryczne przedmiotu: Średniowiecze- ogólna charakterystyka epoki. Formowanie się kultury w kręgu wpływów chrześcijańskich. Środowiska twórcze, kształtowanie się inteligencji rodzimej. Chronologia rozwoju piśmiennictwa. Charakterystyka dorobku epoki: historiografia, kaznodziejstwo, przekłady tekstu biblijnego, hagiografia i inne formy twórczości. Twórczość moralitetowa. Renesans: nowa historiografia - J. Długosz. Pierwsze wpływy humanizmu. Podsumowanie osiągnięć renesansu. Wprowadzenie w epokę. Humanizm i reformacja jako główne składniki renesansu. Związki kultury i literatury z antykiem. Tematyka polityczna i jej uzasadnienie. Twórcy literatury renesansowej ze szczególnym uwzględnieniem Mikołaja Reja i Jana Kochanowskiego. Nowe tematy, nowe wzorce osobowe epoki. Główne formy gatunkowe. Podsumowanie osiągnięć polskiego renesansu. Barok: wprowadzenie w epokę. Kulturalna rola
15