11
2. METODA SYMPLEKSOWA
Jeśli zbiór X jest domknięty i ograniczony, to dowolny punkt tego zbioru może być przedstawiony jako wypukła kombinacja punktów ekstremalnych. Wektor 0 ^ v G Mn nazywamy kierunkowym zbioru X, jeśli
VxexV\>o x + \v E X.
Dwa wektory kierunkowe u, w zbioru X nazywamy równymi, jeśli
3a>o v = Aw.
Wektor kierunkowy v zbioru X nazywamy ekstremalnym, jeżeli
V«,1iW2Va1,a2>o v - XiWi + A2w2 =>• 3a>o^i - Aw2,
gdzie wi,W2 są wektorami kierunkowymi zbiory X.
W dalszej części rozważać będziemy zbiory X postaci I = {rG Rn; Ax = b,x > 0}, gdzie A oznacza macierz wymiaru m x n, b G Mm. Zakładamy ponadto, że vz(A) = m. Niech A = [J3iV] (po ewentualnej permutacji kolumn), gdzie B jest m x m macierzą, N jest m x (n — m) macierzą, natomiast rz (B) — m. Wtedy
Ax = b, x > 0 => Bxb + Nxn = b,
gdzie xb > 0, > 0. Niech A będzie jak wyżej. Wówczas przez C(A) ozna
czamy zbiór takich macierzy nieosobliwych B wymiaru m x m, dla których istnieje macierz N wymiaru m x (n — m) taka, że [j37V] da się uzyskać z macierzy A poprzez przestawienie kolumn.
Uwaga 2.5. Dalej będziemy stosować następujące uproszczenia notacji. Zapis A = [BN] będzie oznaczać, że macierz A można uzyskać z macierzy [BN] przez pewną permutację a kolumn. Wtedy x = [xBxN] będzie znaczyć, że wektor x powstaje z wektora x = [xbXn] przez tę samą permutację a współrzędnych.
Twierdzenie 2.6 (o charakteryzacji punktów ekstremalnych). Niech X = {x G Mn; Ac = 6, x > 0}, gdzie A G Mmxn(M), b G rz(A) = m. Punkt
x G X jest punktem ekstremalnym wtedy i tylko wtedy, gdy x =
Xb dla pewnego B G C(A) takiego, że B_1b > 0.