15
2. METODA SYMPLEKSOWA
G C(A). Zauważmy, że aj 0 B, bo a\, a2,..., a^, aj są liniowo zależne. Mamy 0 = Av = = Bvb + Nvn = Bvb + cijUj, a stąd vb = Vj(—B~la,j),
czyli v = Vj\ ^ aA. Ponieważ v > 0, Vj > 0 więc B~xaj <0. □
Wniosek 2.11. Niech X = {x G Rn;Ar = b,x > 0}, gdzie A G Mmxn(R), b G Rm, rz (A) = m. Zbiór X posiada skończenie wiele kierunków ekstremalnych.
Twierdzenie 2.12 (o reprezentacji). Niech X = {x G Rn; Ar = b,x > 0}, gdzie A G Mmxn(R), b G Rm, rz(A) = m. Niech Xi,X2,... }Xk będą wszystkimi punktami ekstremalnymi zbioru X, natomiast V\,V2,... ,vi wszystkimi wektorami ekstremalnymi zbioru X. Wówczas x G X wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją takie liczby Ai, A2,..., A* > 0, których suma jest równa jeden oraz takie liczby //2, • • •, l^i > 0, że
k 1
x = y^ a iXi+y^ p,iVi.
i= 1 i=1
Dowód. Niech
k 1
Y — {x G R ; 3Ai)A2)...,Afc>0,^=1 Af=l» X = ^iXi
Pokażemy, że X = Y. Zauważmy, że Y 7^ 0, bo z twierdzenia 2.8 istnieje co najmniej jeden punkt ekstremalny.
(i) Y C X. Niech x G V, x = Yli=1 Ai£i + X^=i A*, /ij > 0, X^i=i = 1, i = 1,2 ,...,k,j = 1,2,...,/. Mamy = ^i=1 ^ixi £ -AT- Niech x\ =
+ HiVi, gdzie x'0 = x'. Wówczas G X czyli x = x\ E X.
(ii) I C y. Zauważmy, że Y jest wypukły i domknięty. Załóżmy, że X \ Y 7^ 0 i niech z E X \ Y, czyli z ^ Y. Na mocy Twierdzenia 13.18 istnieją wówczas: wektor p E Rn i a > 0 takie, że prz > a oraz
k 1
i=1 i= 1
dla dowolnych A i,p,j takich, że ]P*=1Aj = KiPj > 0, i = 1,2 j = 1,2,...,/. Ponieważ jij można wybrać dowolnie duże, to nierówność (*)