z którymi też będą łączyć się barwniki, w tych warunkach również wykazują ujemne naładowanie. Dlatego właśnie do barwienia bakterii używa się barwników zasadowych. Barwniki kwaśne stosowane są do barwienia tła - otoczenia, w którym znajdują bakterie. Barwienie komórek bakteryjnych określamy barwieniem pozytywnym. Barwienie tła, otoczenia, w którym znajdują się komórki, określamy barwieniem negatywnym.
Metoda Grama
Barwienie metodą Grama jest podstawowym barwieniem różnicującym stosowanym w mikrobiologii, dzielącym bakterie na dwie grupy: gramdodatnie i gramujemne.
W metodzie tej wykorzystuje się kolejno następujące odczynniki:
• barwnik podstawowy - fenolowy roztwór fioletu krystalicznego (gencjana);
• zaprawę w postaci roztworu jodu w jodku potasu (płyn Lugola);
• odbarwiacz - alkohol etylowy;
• barwnik kontrastowy - alkoholowo-wodny roztwór fuksyny zasadowej (fuksyna 1:10).
Wykonanie barwienia
- na utrwalony preparat należy nalać świeżo przesączony przez bibułę roztwór gencjany na 2 minuty;
- preparat spłukać wodą;
- nalać płyn Lugola na 1 minutę;
- spłukać wodą;
- odbarwiać alkoholem przez 15-20 sekund;
- spłukać wodą;
- dobarwić przez zalanie na 20 sekund roztworem fuksyny;
- spłukać wodą;
- osuszyć lekko odciskając w bibule.
Wynik barwienia:
Bakterie gramdodatnie -fioletowogranatowe, gramujemne - różowe.
O wyniku barwienia w metodzie Grama decyduje grubość warstwy peptydoglikanu ściany komórkowej. Warstwa peptydoglikanu bakterii