4130652447

przywódców politycznych Swe rozważania poprzedził naświetleniem problemu zasadniczego: śmierć polityków, jakkolwiek szeroko nagłaśniana medialnie, koncentruje się oficjalnie jedynie na pogrzebie jako niezbędnym dla funkcjonowania systemu rytuale, pomijając proces tworzenia pośmiertnej legendy zmarłych liderów - co nie znaczy, iż media i całe społeczeństwa w tym procesie nie uczestniczą. Jak on zatem wygląda i dlaczego jest tak ważny? Na te i wiele innych pytań dotyczących zjawiska śmierci przywódców, starał się habilitant odpowiedzieć w pracy pt. Komunikowanie śmiercią. Medialne aspekty fizycznego odchodzenia ze świata ze świata polityki (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015).

Podejmując pracę nad wspomnianą monografią, habilitant był świadom, iż badania w sferze śmierci politycznych przywódców koncentrują się w następujących, niekiedy, choć rzadko, pokrywających się sferach zainteresowań zawartych w następujących typach opracowań:

1.    Prace stricte filozoficzne traktujgce o śmierci i ewentualnym „życiu pośmiertnym". Na potrzeby książki pt. „Komunikowanie śmiercią..." owe rozważania stanowiły istotny materiał pomocniczy, ale - ze względu na specyfikę tematu - nie zaliczają się do zasadniczego materiału badawczego. Generalnie rozważania na temat tego, co dzieje się z człowiekiem po śmierci mają dla autora wymiar wkraczający wyłącznie w sferę mediów i komunikacji politycznej dziejącej się na bieżąco (i mającej konsekwencje w przyszłości), zaś proces umierania celowo ograniczony jest do swoistego, odtwarzanego wobec konkretnej, żyjącej publiczności (ergo: współczesnego społeczeństwa informacyjnego) cyklu;

2.    Opracowania skoncentrowane na roli śmierci w show businessie i polityce - oraz badające związki przemysłu rozrywkowego i działalności politycznej. Ich autorzy najczęściej prezentują tendencję do traktowania śmierci w sferze publicznej jako jednorazowego zjawiska medialnego, mającego wpływ co najwyżej na pokolenia, które były owej śmierci świadkiem. Funkcjonowanie polityki i przemysłu rozrywkowego przeważnie ujmowane jest przez pryzmat porównywania cech wspólnych wymienionych dziedzin (np. infotainment), nie zaś łączących je zależności. Tymczasem - jak ujmuje to habilitant w omawianej pracy - kwestia ta wygląda na znacznie bardziej skomplikowaną. Polityczne odchodzenie (termin umowny w świetle nowych ustaleń jego dotyczących a sformułowanych przez habilitanta) i tragiczny koniec kariery w show businessie mają tu konkretny obszar wspólny. Naturalnym łącznikiem między wymienionymi światami jest właśnie śmierć, choć do tej pory - w myśl tradycyjnego, kulturowo zdeterminowanego pomijania zjawiska śmierci, w tym: śmierci liderów - takiej konstatacji raczej w publicznych materiałach unikano.

3.    Opracowania koncentrujące się na pogrzebie liderów politycznych jako istotnym dla systemu i wspólnoty rytuale. Zjawisko politycznego pogrzebu rozumiane w kategoriach rytuału, performansu, medialnego eventu (pseudo-eventu) - to kolejne istotne, choć nie najistotniejsze - w świetle badań dokonanych przez

2