14
A. Polański, K. Wojciechowski
określa sie pole rotacji jako pole określone przez macierze MP-MR oraz pole translacji Jako pole określone przez macierze MR-MK.
Oznaczmy (dla skrócenia zapisywanych wzorów) elementy macierzy 0, dane wzorami (3) lub (5), przez cj 1 s k < 3, 1 ^ 1 < 3, tzn.
n =
cj |
CJ |
CJ |
11 |
12 |
13 |
(J |
CJ |
CJ |
21 |
22 |
23 |
CJ |
Ci) |
Cj) |
31 |
32 |
33 |
(12)
Na podstawie wzorów (9) i (10) można otrzymać następujące zależności
XR = F
i
YR = F 1
cj X u i |
+ |
w Y |
+ |
u F |
CJ X 31 |
♦ |
CJ Y 32 |
+ |
CJ F 33 |
cj X 21 1 |
+ |
CJ Y 22 1 |
+ |
CJ F 23 |
CJ X 31 |
+ |
CJ Y 32 |
+ |
CJ F 33 |
(13)
(14)
Ze wzorów (13)-(14) wynika, że do wyznaczenia elementów macierzy MR wystar
cza
znajomość elementów macierzy MP oraz kątów Eulera 060 (od których
zależą elementy
Oznacza to, że można przewidzieć położenie rzutów
punktów P ,P .....P na płaszczyznę obrazu II tylko na podstawie rzutów
1 2 N R
tych punktów na płaszczyznę TI , bez znajomości wszystkich współrzędnych.
Algorytm. Korzystając z powyższego spostrzeżenia konstruuje się algorytm wyznaczania parametrów ruchu na podstawie pola przemieszczeń. Idea algorytmu Jest następująca:
A: Zakłada się wstępne wartości kątów 000.
B: Na ich podstawie oblicza się hipotetyczne, bo oparte na założonych wartościach 0 0 0 - pole rotacji MP-MR. Wyznacza się też tzw. pole
resztowe MR-MK.
C: Sprawdza się,czy pole resztowe jest polem translacji. Jeśli nie^to modyfikuje się wartości 0001 wraca się do punktu B.
Aby zrealizować punkt C algorytmu, konstruuje się funkcję celu,