26—29
PORÓWNANIE WYZNAN
23
26. Chrzest jest sakramentem odrodzenia; następstwem
chrztu jest:
1) odpuszczenie wszystkich grzechów, tak pierworodnego jak i uczynkowych, przed chrztem popełnionych;
2) odpuszczenie całkowite kary wiecznej i doczesnej;
3) łaska uświęcająca wraz z trzema cnotami Boskiemi i darami Ducha Św., jako też łaska sakramentalna, mająca utrzymywać życie nadprzyrodzone;
4) wejście do zgromadzenia
wiernych czyli kościoła i prawo do korzystania ze wszystkich dóbr duchownych;
5) prawo do królestwa niebieskiego.
26. Chrzest jest świętością Nowego Testamentu, polega na obmyciu czystą wodą w imię Trójcy Św. dla zapewnienia, iż krew Chrystusa przelana na krzyżu tak zgładzi nasze grzechy, jak woda obmywa ciało.
Dzieje Aposł. 0, 47. Czyliż kto może wzbronić wody, żeby ci nie byli ochrzczeni, którzy wzięli Ducha Świętego, jak
i my?
Efezów 5, 25—26. Chrystus umiłował kościół i wydał zań samego siebie, aby go poświęcić, oczyściwszy kąpielą wodną przez słowo.
27. Chrzest św. jest widzialnym znakiem należenia ochrzczonego do kościoła chrześcijańskiego.
skiego.
29. Jakkolwiek wszyscy winni być ochrzczeni i to w dzieciństwie, (*) wszakże nie sama widzialna ceremonja chrztu daje zbawienie, lecz żywa wiara w Chrystusa Pana „każdy bo-
28. Chrzest bywa udzielany dwojako: uroczyście, t. j. z ce-remonjami i prywatnie, t. j. bez ceremonji, a tylko z wody, co ma miejsce zwykle w niebezpieczeństwie życia.
29. Chrzest jest koniecznym do zbawienia sakramentem. Dziecko zmarłe bez chrztu nie będzie zbawione.
W razie niemożności przyjęcia chrztu, można zastąpić: 1-e przez gorące pragnienie przyjęcia chrztu rzeczywistego, połączone z żalem za grzechy,
28. Chrzest bywa udzielany tylko w jednej formie, t, j, przez polanie wodą w imię Trójcy Św. i z wezwaniem Ducha Świętego.
Dzieje Apostoł. 22, 16. A teraz czegóż zwlekasz? wstań i ochrzcij się i obmyj grzechy swoje, wzywając imienia Pań-
*) Patrz Mar. 10, 14 16
i Dz. Ap. 2, 38—39.