4544140660

A(i, j) będzie miał indeks liniowy (j-l)xn+m). Dostępne są funkcje konwersji indeksu liniowego na numery wiersza i kolumny i vice-versa.

» A = rand (2)

A =

0.9501    0.6068

0.2311    0.4860

» n = sub2ind(size(A),1,2)

» [w k] = ind2sub(size(A),3) 1

k =

Dostęp do większej ilości elementów macierzy jest możliwy przy zastosowaniu operatora Obliczmy na przykład sumę elementów trzeciego wiersza macierzy "magicznej" o wymiarach 4x4. »A = magie (4);

»A (3,1)+A(3,2)+A(3,3)+A(3,4)

»% To samo, al »sum(A(3,1:4))

»% Zastosowanie skrótowego zapisu dla całego wiersz; »sum(A(3, :))

Suma nieparzystych elementów drugiego wiersza:

»sum(A(2, l:2:end) )

15

Wielokrotny dostęp do pojedynczego elementu macierzy można zapisać używając funkcji ones przy określaniu indeksu. Przykładowo utworzenie nowej macierzy B o wymiarach 2x3, wypełnionej trzecim (wg indeksowania liniowego) elementem macierzy A :

»B = A(3 * ones (2,3) ) ;

Przy pracy z macierzami przydatne są funkcje zwracające informacje o macierzy: o length - największy z wymiarów macierzy, o ndims - ilość wymiarów, o numel - ilość elementów, o size - wymiary macierzy.

1.3.4 Zmiana rozmiarów macierzy

Próba dostępu do elementu spoza macierzy wywołuje komunikat błędu. Dodanie elementu o indeksach wykraczających poza istniejące wymiary macierzy powoduje automatyczne powiększenie tych wymiarów tak, aby nowy element znalazł się wewnątrz macierzy. Powstałe przy tym nowe elementy przyjmują wartości zerowe.

Przez podstawienie zamiast całego istniejącego wiersza lub kolumny macierzy pustej ([]) można zredukować jeden z wymiarów macierzy:

» A = magie(4)

A = 16

10

11

» A(2, :) = []

13