UMOWA O PRACĘ NA ZASTĘPSTWO
W 2003 roku wprowadzono nową kategorię zatrudnienia- zatrudnienie na czas zastępowania nieobecnego pracownika. Od 29 listopada 2002 r.. Pracodawcy, który będzie chciał zastąpić pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, może zatrudnić na jego miejsce nową osobę na podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności, czyli na tzw. umowę na zastępstwo. Chodzi tu np. o zastępstwo pracownika przebywającego na długotrwałym zwolnieniu lekarskim, pracownika przebywającego na urlopie macierzyńskim czy wychowawczym. Pozwolić to ma pracodawcom na bardziej elastyczne rozwiązywanie problemów kadrowych związanych z okresową nieobecnością pracownika w pracy.
Nie jest to nowy rodzaj umowy. Jest to typowy rodzaj umowy na czas określony, choć ustawodawca nie określił terminu na jaki ta umowa może być zawierana. Oznacza to, że stosują się do niej wszelkie zasady dotyczące zawierania i rozwiązywania umów na czas określony (z wyjątkiem dotyczącym zakresu ochrony stosunku pracy osób zatrudnionych na jej podstawie).
Z dniem 1 stycznia 2004 r. Wprowadzono zapis art. 331 kp, którego wprowadzenie ma na celu ułatwić rozwiązywanie umowy o pracę zawartej na zastępstwo nieobecnego pracownika. Obecnie, za wypowiedzeniem można rozwiązać każdą umowę na zastępstwo bez względu na okres jej trwania, czy na przyczynę wypowiedzenia. Ponadto nie są wymagalne klauzule o możliwości wypowiedzenia umowy. Ustawowy okres wypowiedzenia wynosi 3 dni robocze, niezależnie od czasu trwania umowy, ani okresu na jako została ona zawarta. Umowę mogą wypowiedzieć obie strony stosunku pracy, bez podania przyczyn. Natomiast powinna być ona wypowiedziana na piśmie, a pracodawca powinien pouczyć pracownika o możliwości odwołania. Z mocy prawa rozwiązuje się ona z upływem okresu na jaki ją zawarto.).
5