6355786632

•    ze zbyt wysokich płac (zdaniem klasyków). Zgodnie z koncepcją klasyczną rynek sam się czyści, również rynek pracy, dlatego państwo nie musi stymulować popytu, a tylko likwidować monopole po stronie pracowników, czyli ograniczać rolę związków zawodowych, które zawyżają płace i tym samym prowadzą do wzrostu bezrobocia. Płace powinny być kształtowane przez rynek. Innym rozwiązaniem, szczególnie interesującym w Polsce, jest stworzenie dobrych warunków dla funkcjonowania przedsiębiorstw np. przez ograniczanie kosztów pracy (składki i podatki); bezrobocie cykliczne jest według klasyków, podobnie jak bezrobocie frykcyjne i strukturalne bezrobociem dobrowolnym, zależnym od pracowników,

•    ze zmian w zagregowanym popycie (według keynesistów). Zgodnie z filozofią keynesowską bezrobocie o charakterze cyklicznym jest bezrobociem przymusowym, trwałym i niezależnym od pracowników. Dlatego potrzebna jest ingerencja państwa na rynku pracy (zwiększenie popytu globalnego, a co za tym idzie zwiększenie popytu na pracę) w celi możliwie daleko idącej redukcji bezrobocia. Jest dosyć wyraźna różnica w sposobach kształtowania rynku pracy przez państwo. Keynesiści uważają, ze nie należy ograniczać płac ponieważ niższe place to niższy dochód, niższy popyt i spadek PKB, a co za tym idzie jeszcze większe bezrobocie. Potrzebne jest efektywne stymulowanie popytu przez ekspansywną polityką fiskalną i pieniężną. Keynes był za szeroko rozumianymi robotami publicznymi.

28.    Podsumowując: państwo może aktywnie działać na rynku pracy przez: stymulowanie globalnego popytu (za pomocą ekspansywnej polityki fiskalnej i pieniężnej) (keynesiści) lub poprzez stwarzanie korzystniejszych warunków dla funkcjonowania przedsiębiorstw i stwarzanie wolnej konkurencji oraz likwidację monopoli (osłabienie siły związków zawodowych i likwidacja płacy minimalnej) (klasycy). Osobiście uważam, że ta druga opcja jest korzystniejsza, aczkolwiek w krótkim okresie może spowodować utratę dochodów ludności.

29.    Aktywne i pasywne formy działania państwa na rynku pracy. Aktywne formy działania państwa na rzecz stymulowania rynku pracy:

•    roboty publiczne (autostrady, sprzątanie ulic) (metoda keynesowską),

•    tanie kredyty dla absolwentów,

•    program pierwsza praca,

. szkolenia zawodowe,

•    subwencje inwestycyjne oraz ulgi podatkowe dla przedsiębiorstw.

30.    Do pasywnych metod należą np.

. zasiłki dla bezrobotnych,

•    wcześniejsze emerytury.

31.    Jaki procent bezrobotnych jest uprawnionych do pobierania zasiłków w Polsce? Około 15%, a na początku lat 90-tych liczba ta była o wiele wyższa. Stopa kompensacji czyli liczba bezrobotnych uprawnionych do pobierania zasiłku dla bezrobotnych maleje, co jest według mnie pozytywne.

32.    Bezrobocie w Polsce. W czasie PRL nie istniało pojęcie bezrobocia jawnego. Porównanie stopy bezrobocia i stopy wolnych miejsc pracy przedstawia krzywa Beveridge’a. Na jednego bezrobotnego przypadało 20 wakatów. Oczywiście istniało bardzo duże bezrobocie ukryte.

33.    W początku lat 90-tych pojawiło się bezrobocie jawne. Ujawniło się wysokie niedopasowanie na rynku pracy. Nieefektywne przedsiębiorstwa państwowe zaczęły upadać lub były restrukturyzowane. Obydwa procesy pociągały za sobą zwolnienia. Objawiło się też niedopasowanie podaży do popytu na pracę: pojawiło się bezrobocie typu strukturalne-