skanowanie0013 (70)

można przypuszczać, że osoby o wysokiej IE będą tworzyły i podtrzymywały szczęśliwsze, bardzo satysfakcjonujące, lepiej funkcjonujące związki. Badania przeprowadzone do tej pory zdają się potwierdzać te hipotezy.

Brackett, Warner i Bosco (2005) pokazali, że pary osób o niskiej IE tworzą mało satysfakcjonujące związki, w których znacząco częściej pojawiają się konflikty. Potwierdziły to ich kolejne badania (Brackett i in., 2005, za: Brackett i Salovey, w tym tomie), w których udowodnili, że najbardziej zadowolone ze swych związków są pary ludzi, w których obydwie osoby mają wysokie wyniki w teście IE, a najmniej - pary o niskiej inteligencji emocjonalnej. W parach mieszanych (gdzie jedna osoba uzyskała wysoki wynik) oceny związku plasowały się między ocenami par o wysokiej i niskiej inteligencji emocjonalnej.(Badania przeprowadzone niedawno w Polsce przez Olgę Kriegelewicz (2005) pokazały, że najbardziej na zadowolenie ze związku obojga parterów wpływa poziom IE mężczyzny. Co prawda, inteligencja emocjonalna kobiet również pozytywnie wpływała na satysfakcję małżonków z relacji, siła tej relacji była jednak znacznie słabsza niż związek subiektywnej oceny jakości związku z IE mężczyzn.J

Badania nad komunikacją w parach małżeńskich pokazały, że ludzie istotnie różnią się, jeśli chodzi o zdolność trafnego rozpoznawania emocji partnera i umiejętność wysyłania własnych komunikatów. Niektórzy nie potrafią odczytać sygnałów wysyłanych przez współmałżonka, inni źle je interpretują (np. odbierają smutek jako wrogość). Nierzadko ludzie wysyłają swoim partnerom sprzeczne sygnały (np. równocześnie marszcząc brwi i uśmiechając się), wystawiając tym samym ich umiejętności percepcji na próbę. Noller i Ruzzene (1991) udowodnili, że szczęśliwi małżonkowie są bardziej wrażliwi na sygnały emocjonalne wysyłane przez partnerów, podczas gdy ci niezadowoleni ze związku często błędnie interpretują zachowania emocjonalne partnera.

Oczywiście badania tego typu nie określają jednoznacznie kierunku przyczynowego tej zależności, najbardziej prawdopodobne wydaje się jednak, że brak umiejętności rozpoznawania i rozumienia emocji bliskiej osoby prowadzi do nieuchronnych konfliktów w związku i w efekcie - do małego zadowolenia z relacji. Badacze komunikacji małżeńskiej potwierdzają także istnienie różnic międzypłciowych w zdolności odbierania i wysyłania sygnałów emocjonalnych. Noller i Ruzzene (1991) wykazali na przykład, że kobiety istotnie trafniej rozpoznają uczucia swoich mężów i przekazują im spójne komunikaty własne (np. chwaląc, przybierają odpowiedni ton głosu i wyraz twarzy), podczas gdy mężczyźni mają tendencje do wysyłania ambiwalentnych sygnałów (np. mówiąc komplement, marszczą brwi).

Jak pokazują badania (Fitness, 1996; Fitness i Fletcher, 1993), większość ludzi posiada podstawową wiedzę o emocjach: potrafi I irzewidzieć, co mogłoby wywołać smutek, złość, radość czy zazdrość partnera. Różnice indywidualne dotyczą zatem nie owej podstawowej wiedzy, ale wyższych poziomów złożoności doświadczeń emo-< |onalnych. Interesujące badania na ten temat przeprowadziła Fitness (/001), która próbowała wyjaśnić, jaką rolę odgrywa IE w sytuacjach I < >i i (1 iktów małżeńskich związanych z poczuciem winy, wstydu i prze-I mi zania. Założyła, że osoby o wysokiej IE lepiej poradzą sobie z rozwiązaniem problemów wiążących się z poszukiwaniem u partnera pi zobaczenia (lub przebaczaniem mu): będą lepiej wiedziały, jak i kłody przepraszać, oraz w którym momencie zakończyć rozmowy u i ten temat. Uczestnicy badania zostali poproszeni o opisanie sytuuj I, w których poczuli się zranieni lub obrażeni przez partnera, lub I li dy sami to zrobili. Wyniki pokazały, że osoby, które dobrze rozu-niirjil swoje uczucia (w kwestionariuszu TMMS otrzymywały wysoką i - imkiację za „przejrzystość” emocji), łatwiej przebaczały swoim par-i* mm niż osoby, które mają problemy ze zrozumieniem własnych

■    i it u j i. Ta zależność pozostawała istotna bez względu na wagę same-- przewinienia, jak wiele bólu ono spowodowało, i jak szczęśliwi ■uli się partnerzy w związku. Można zatem sądzić, że zdolność ro-iiinirnia emocji sprzyja konstruktywnemu rozwiązywaniu nawet

• » i|l ».udziej dramatycznych konfliktów między bliskimi ludźmi.

badania pokazują także, że inteligentne kierowanie emocjami pi r.yja podtrzymywaniu małżeńskiej harmonii. Rusbult i współpra-

■    mry (1998) odkryli na przykład, że zadowoleni ze swych związ-l "u małżonkowie potrafią hamować impulsywne, destrukcyjne i< ił i je na nieodpowiednie zachowanie partnera, i starają się odpo-

i ida< na nie w sposób konstruktywny. Caspi, Elder i Bem (1987) p"l ,i .iii w badaniach longitudinalnych, że jednym z czynników decydują yrli o szczęściu i trwałości związku jest umiejętność kontrolo-tnla własnego gniewu. Jak udowodnili ci badacze, prawie 50%