• W wyniku wzrostu płac realnych, przedsiębiorstwa będą musiały zwalniać pracowników i bezrobocie będzie się zwiększać, aż płace będą maleć aż do Wi. Ruch (C -> D) oznacza powrót do naturalnej stopy bezrobocia.
45. Wniosek: W krótkim okresie rzeczywiście istnieje zależność rosnąca inflacja-niższe bezrobocie. Dzieje się tak ze względu na iluzją pieniężną. Natomiast przy dokładnie wyliczonej inflacji oczekiwanej w długim okresie, zostanie wyeliminowana iluzja pieniądza. Nie wystąpi już w długim okresie zamienność między bezrobociem, a inflacją.
46. Łącząc punkty A i D otrzymujemy długookresową krzywą Phillipsa przy naturalnej stopie bezrobocia (Uo) dla której płaca realna jest stała (płace nominalne rosną w tym samym tempie co inflacja). Długookresowa krzywa Phillipsa ma więc kształt pionowej prostej.
47. A zatem gospodarka może w długim okresie znajdować się w równowadze dla różnych wartości stopy inflacji. Stopa bezrobocia w długim okresie nie zależy od wysokości inflacji. Wniosek dla polityki gospodarczej jest taki, że nie należy prowadzić polityki pro-inflacyjnej ponieważ efektem w długim okresie może być tylko wzrost cen, a w sferze realnej (produkcja i zatrudnienie) nie ma żadnych efektów takiej działalności w długim okresie.
48. Należy zauważyć, że Friedman w swojej koncepcji użył oczekiwań adaptacyjnych. Dzięki takiej formule, w krótkim okresie, następuje wymienność inflacji i bezrobocia. Inaczej rzecz by się miała gdyby zastosować oczekiwania racjonalne, szczególnie racjonalne oczekiwania co do kształtowania się przyszłej inflacji. Wówczas, zarówno w długim jak i w krótkim okresie, nie istniałaby zależność inflacji i bezrobocia.
49. Oczekiwania racjonalne są postulowane przez nowych klasyków. Nie ma iluzji pieniężnej, ludzie antycypują rzeczywistość, korzystając z najlepszych dostępnych modeli i w ten sposób nie ulegają „iluzji pieniężnej”, są racjonalni. Krzywa Phillipsa w długim i krótkim okresie jest pionową prostą. Wniosek dla polityki gospodarczej: jakakolwiek polityka gospodarcza zarówno w krótkim jak i w długim okresie nie ma żadnego wpływu na zmienne realne. Rezultatem ekspansywnej polityki fiskalnej i pieniężnej sąjedynie zmiany cen.
Polityka gospodarcza | ||
krótki okres |
długi okres | |
Keynesiści |
istotna |
nie rozważają |
Monetaryści |
istotna |
nieistotna |
Nowi klasycy |
nieistotna |
nieistotna |
50. Tabela porównawcza:_