We Włoszech wydarzenia Wiosny Ludów były związane przede wszystkim z tendencjami zjednoczeniowymi, na których drodze stała Austria. Usilnie domagano się wojny z Austrią i pod na porem społeczeństwa król Piemontu Karol Albert zdecydował się zaatakować posiadłości austriackie we Włoszech. Armia włoska została jednak pokonana w bitwie pod Custozzą i pod Novarą. Klęski te stały się impulsem do działań kontrrewolucyjnych. Jedynym trwałym znakiem Wiosny Ludów we Włoszech były: abdykacja Karola Alberta, wprowadzenie konstytucji i parlamentu.