naK<>«
Co kilka lal uka/uja sic obcojęzyczne podręczniki fizjologii roślin. z których wiele można polecić polskiemu czy letnikowi. Należy tutaj, bez wątpienia, wymienić Plam Phy siology L. Taiza i E. Zeigera (1991). Lehrbueh der P)lanienphy biologie H. Mohra i P. Sebopfera (1978 i następne wydania, a lakzc tłumaczenie angielskie 1995) oraz Phyuologie \-egetale R. Hellera. R. Esnaulla i C. 1-ance'a (1989). Na uwage zasługują również opracowania podręcznikowe poświęcone poszczególnym aspektom fizjologii roślin, przeznaczone dla nieco węższego kręgu czytelników. Przykładowo można wymienić Phyuological Plant Ecology W. Larchera (1995). Plant Phjsiólogy. Biochemislry and Molecular Biology pod red. D.T. Dennica i D.H. Turpma (1990) oraz Piani Gnnrih and De\ekrpment - a Molecular Approath D E. Fosketa (1994),
Wszystkie te opracowania s* coraz dostępniejsze w polskich bibliotekach i księgarniach. Niestety ich duża cena i ciągle niewystarczająca znajomość języków ohcych wśród polskich studentów stanowi jak dotąd niepokonana barierę, która nie pozwala w pełni korzystać wszystkim zainteresowanym z tego „otwarcia na świat". W tej sytuacji podstawa nauczania fizjologii roślin w Polsce jest wykład, na który przeznacza się coraz mniej czasu w programach studiów, wobec powstawania i rozwoju nowych dyscyplin przyrodniczych. Prowadzone na różnych uczelniach inne. uzupełniające formy nauczania (seminaria, zajęcia fakultatywne, wykłady monograficzne) dotyczą nielicznych grup kierunkowo umotywowanych studentów. Kontrastuje z tym dostępność dobry ch, nowoczesnych, polskich podręczników innych dyscyplin biologicznych, jak: cytologia, anatomia, biochemia, biologia molekularna i genetyka Na tym tle fizjologia roślin przedstaw iala się w oczach młodego biologa jako nauka głównie opisowa, nienowoczesna, pozbawiona fascynujących pytań i po prostu
- nietnteresujaca. Ta ocena sytuacji była również jednym z motywów przystąpienia do pracy nad 14 książką.
Jak wspomniano, ambicja zespołu autorów było przygotowanie nowoczesnego pixlięcznika akademickiego, który zawierałby nie tylko materiał podstawowy, niezbędny do wykształcenia biologa, ale także stwarzałby możliwość rozszerzenia 1 pogłębienia wiedzy dotyczącej poszczególnych zagadnień, które zainteresowały bardziej wnikliwego Czytelnika. Podręcznik laki powinien więc stwarzać możliwość wyboru i studiowania. Ocena, w jakim stopniu ambicje autorów zostały zrealizowane, należy do Czytelników. Niemniej od początku było dla nas oczywiste, żc napisanie takiej książki jest możliwe tylko z udziałem specjalistów o znacznym doświadczeniu dydaktycznym reprezentujących różne dziedziny fizjologii roślin. Nieunikniona w lej syluacji różnorodność stylów, jakimi napisano poszczególne części podręcznika, zwiała - naszym zdaniem
- nagrodzona z luwiazka przez kompetencję autorów. Ponadto udział wykładowców z różnych polskich uczelni stworzył szansę uwzględnienia w książce różnorodności i specyfiki sposobów nauczania fizjologii roślin w różnych ośrodkach.
Podsta* y fizjologu roślin sq podręcznikiem przedmiotu, a nie jego monografia. Toteż każdy rozdział zaw iera skrótowe