Gruźlica czyniła spustoszenia aż do początku naszego stulecia. Po początkowym cofnięciu się w latach 1920-1940. co było związane z poprawą warunków higieny, gruźlica powróciła podczas wojny z powodu niedożywienia. Odkrycie leków przeciwgruźliczych 1 upowszechnienie szczepień, które stały się obowiązkowe, pozwoliły w latach 50. żywić nadzieję na ostateczne zwycięstwo nad tą chorobą. Niestety nie udało się to 1 obecnie stwierdza się prawdziwe zaostrzenie choroby, która nadal pozostaje plagą. Każdego roku na śwlecle notuje się 10 min przypadków nowych zachorowań, w tym 3 min przypadków śmiertelnych, przede wszystkim w środowiskach uboższych oraz wśród chorych na AIDS. z powodu większej podatności na zakażenia. W Polsce każdego roku notuje się kilka tysięcy nowych przypadków tej choroby.
Początek choroby ma na ogół charakter postępujący. 1 trwa kilka tygodni czy miesięcy. Oznaką gruźlicy Jest najczęściej przewlekł}' kaszel, suchy 1 uporczywy, niekiedy z krwlopludem. Ruchy oddechowe, w chwili głębokiego wdechu, mogą powodować bóle w klatce piersiowej. Można również zaobserwować bezdech, zmęczenie, wychudnięcie, utratę łaknienia, gorączkę i nocne poty. Ale czasami nie występuje żaden objaw kliniczny i w 20% przypadków gruźlicę wykrywa się w czasie prześwietlenia płuc. Ponieważ zaatakowane mogą zostać inne narządy, objaw}' zależą od narządu.
Przyczyną gruźlicy Jest rozwijająca się powoli bakteria Mycobaclcrium lubcrculosis. zwana również prątkiem gruźlicy. Jest to choroba zakaźna, przy czym do zakażenia dochodzi pod wpływem kropel śliny chorego wydalanych podczas kaszlu, mówienia, a nawet oddychania. Bakteria unosi się wtedy w powietrzu i zaraża osobę podatną.
W 2 na 3 przypadki choroba dotyczy mężczyzn: może okazać się śmiertelna w przypadku osób o osłabionej odporności oraz u tych osób. które zbyt późno przedsięwzięty' lub zbyt wcześnie przerwał}' leczenie.