10544

wymnożonym przez okno i poprzedzony przez dużą ilość zer. Na początku filtr adaptuje się do zakłóceń, widać to obserwując sygnał błędu, który jest początkowo duży, a potem prawie zero. W tej metodzie istnieje konieczność ręcznego doboru współczynnika określającego szybkość adaptacji, w zależności od parametrów sygnału. Możliwa jest również adaptacyjna zmiana tego współczynnika. Algorytm taki nazywa się NLMS, a współczynnik dany jest wzorem:

H    E,= Ex²(/(-n),

y +    n=0

gdzie y jest małą stałą dodatnią, zabezpieczającą przed zerowaniem się mianownika, Ek jest energią k-tego fragmentu sygnału o długości M+l.

2) Adaptacyjne odszumianie sygnału.

W metodzie tej wykorzystujemy fakt, że blisko położone próbki sygnału są ze sobą dobrze skorelowane, co oznacza, że następna próbka może być dobrze przewidziana z próbek ją poprzedzających.

Zadanie: Wygenerować sygnał i zaszumić go. Do odszumienia użyć filtru adaptacyjnego, w którym sygnał x jest opóźnioną wersją sygnału d. W takiej konfiguracji współczynniki filtru to nic innego jak współczynniki liniowej predykcji próbki n-tej z próbek n-l...n-M.

Uwaga: metoda wymaga sporego nadprobkowania. Sprawdzić, że końcowe współczynniki filtru są współczynnikami filtru tłumiącego wyższe częstotliwości.