11508

Apia, łączącą Rzym z Kampanią. Opracowany plan Cezara wielkiej rozbudowy miasta kontynuował August. W centrum powstały m.in. Forum Cezara i Forum Augusta. Powstawały liczne budowle kultowe i użyteczności publicznej. Uboższe dzielnice nadal jednak charakteryzowała gęsta, wielopiętrowa zabudowa i złe warunki higieniczne. Czasy cesarstwa, głównie I-II w. n.e., to okres dalszego bardzo intensywnego rozwoju Rzymu, charakteryzującym się powstaniem licznych monumentalnych obiektów, do których należały Panteon, Koloseum, termy Trajana, mauzolea Augusta, łuki triumfalne. Poza miastem przy drogach wylotowych znajdowały się nekropolie z grobowcami.

Sztuka Rzymska

Początki sztuki monumentalnej wiążą się z panowaniem Etrusków w Rzymie w VI w. p.n.e. Pod ich wpływem zaczęła się kształtować rzymska architektura sakralna oraz plastyka obejmująca posągi modelowe w glinie, wypalane i polichromowane. Przykładem tej architektury była świątynia Jowisza Kapitolińskiego ozdobiona rzeźbami z polichromowanej terakoty. Zapewne w VI w. p.n.e. dotarła do Rzymu umiejętność odlewania dużych posągów w brązie, lecz dzieła z VI- III w. p.n.e. nie zachowały się i znane są tylko z przekazów literackich. Jak się wydaje były to wizerunki rzymskich królów i sławnych ludzi. Malarstwo typu sztalugowego powstało w III w. p.n.e. Jak wynika z opisów zabytków, tematyka jego ograniczała się do scen histoiycznych, najczęściej związanych ze zwycięskimi wojnami prowadzonymi wówczas przez Rzym. Niezwykle gwałtowny rozwój sztuki we wszystkich jej kategoriach, do których zalicza się urbanistykę, architekturę, rzeźbę, malarstwo i rzemiosło artystyczne dokonał się w Rzymie w okresie II-1 w. p.n.e. Niewątpliwie nastąpił on pod wpływem kultury greckiej, z którą Rzymianie zapoznali się w czasie kolejnych podbojów miasto greckich. Do Italii sprowadzano masowo arcydzieła greckiej rzeźby i malarstwa. Liczne, zakładane wówczas lub przebudowywane miasta otrzymywały regularną siatkę ulic