12521

PRZYKŁADY MANIFESTACJI WŁADZY I ZWYCIĘSTWA W SZTUCE HELLENISTYCZNEJ

KOLOS RODYJSKI - jeden z siedmiu cudów świata, największe osiągnięcie rzeźby hellenistycznej, przykład manifestacji dynastii seleucydów, monument władcy, wzniesiony dla uczczenia zwycięstwa, olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa (ok. 36m wysokości, ważył ok. 70 ton), wybudowany na wyspie Rodos przez Charesa z Lindos w 292-280 roku p.n.e., konstrukcja figury oparta była na żelaznym szkielecie wypełnionym gliną i obłożonym elementami z brązu, zniszczony przez potężne trzęsienie ziemi

WOTUM ATTALOSA (PERGAMON) - grupa rzeźb odlanych z brązu i ustawionych jako votum ofiarne przed świątynią Ateny w Pergamonie, zostały wykonane przez nieznanego mistrza greckiego, z polecenia i na podstawie wskazówek Attalosa I, pomnik oddaje bohaterstwo pokonanych, istotą było przedstawienie dwóch postaci: jednej w pełni sił, która podtrzymuje bezwładne ciało drugiej, po raz pierwszy w sztuce greckiej wrogowie pokazani zostali tutaj wprost, a nie alegorycznie w postaci mitologicznej

NIKE Z SAMOTRAKI - marmurowa rzeźba z okresu hellenistycznego, twórcą był prawdopodobnie Pytokritos z Rodos, prawdopodobnie znajdowała się na dziobie jakiegoś okrętu, rzeźba o dużej dozie realizmu, wyraźnie widać, że jest albo mokra, albo łopocze na wietrze, wysunięta do przodu prawa noga i rozpostarte skrzydła nadają postaci harmonijność ruchu.

OŁTARZ ZEUSA - zbudowany został, według projektów Menekratesa z Rodos, miał kształt prostokątnej budowli, z dwoma wysuniętymi bocznymi skrzydłami, między którymi biegły monumentalne schody o szerokości 20 m, powyżej cokołu umieszczony był ciągły fryz przedstawiający sceny walki bogów olimpijskich z Gigantami, niezwykłym realizmem, dynamiką ruchu, którą podkreślają fałdy szat, dramatyzmem treści, oraz misterną techniką wykonania w głębokim reliefie

POSĄGI HARMODIOSA I ARISTOGEJONA - grupa dwóch posągów wystawionych na Akropolu ateńskim dla uczczenia dwóch zamachowców, którzy zabili jednego z synów tyrana Pizystrata, nacechowane były siłą i energią, a proporcje ciała były wyidealizowane, obydwaj Ateńczycy stali się symbolem walki z tyrania i obrony swobód demokratycznych obywateli