2. System ubezpieczeń społecznych: system zagwarantowanych ustawowo i związanych z pracą świadczeń o charakterze roszczeniowym, pokrywających potrzeby wywołane przez zdarzenia losowe i inne zrównane z nimi zdarzenia, spełnianych przez zobowiązane do tego instytucje oraz finansowane na zasadzie bezpośredniego lub pośredniego rozłożenia ciężaru tych świadczeń, w całości lub co najmniej w poważnej mierze, na zbiorowości do nich uprawnionych.
3. Ryzyko socjalne: niebezpieczeństwo wystąpienia zdarzenia przyszłego, niepewnego, niezależnego <xl woli człowieka \ dla niego iiiekoizysliie&o:
• Ryzyko dożycia wieku emerytalnego
• Trwała lub okresowa niezdolność do pracy
• Śmierć żywiciela
• Niezdolność lub niemożliwość świadczenia pracy
• Wypadek przy pracy lub choroba zawodowa
• Niezdrowie
• Bezrobocie
• Niedostatek dochodu w rodzinie
• Trudna sytuacja życiowa
Konstytucyjne podstawy prawa zabezpieczeń społecznych
1. Zasada pomocniczości i zasada sprawiedliw ości społecznej
ustanawiamy Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej
jako prawa podstawowe dla państwa
oparte na poszanowaniu wolności i sprawiedliwości, współdziałaniu władz, dialogu społecznym oraz na zasadzie pomocniczości umacniającej uprawnienia obywateli i ich wspólnot.
Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.
2. Art. 67 Konstytucji - praw o obywatelskie do zabezpieczenia społecznego.
Art 67.
1. Obywatel ma prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zakres i formy zabezpieczenia społecznego określa ustawa.
2. Obywatel pozostający bez pracy nie z własnej woli i nie mający innych środków utrzymania ma prawo do zabezpieczenia społecznego, którego zakres i fonny określa ustawa.
Artykuł ten nie wyczerpuje wszystkich iyzyk socjalnych, oddziela wyraźnie ryzyko osiągnięcia wieku emerytalnego od niezdolności do pracy, dotyczy tylko obywateli polskich.
3. Art. 68 Konstytucji - ochrona ryzyka niezdrów ia.