W swoich rozważaniach nie zajmował się fil. przyrody lecz zagadnieniami dot.człowieka. Poszukując prawdy o człowieku zwracał się ku jego wnętrzu Istota człowieka jest dusza i szczęście. Człowiek powinien doskonalić siebie, powinien dbać o duszę. Bo dbając o duszę, życie jest piękne i dobre. Aby jednak dbać o dusze trzeba najpierw poznać samego siebie,by odpowiednio siebie ukształtować. Dualizm człowieka : człowiek to dusza i ciało i powinny stanowić jedność ale szczęście ciała nie jest szczęściem duszy
Po^ądy etyczne Sokratesa
Jako pierwszy wyróżnił dobra moralne będące właściwym pizedmiotem etyki. Wyniósł je ponad wszystko.Życie człowieka powinno być skierowane na osiągnięcie dobra najwyższego jakim jest cnota.Zastanawiał się co to jest cnota ale nie znał odpowiedzi na to pyt.TVierdził ,ze taka mądrość posiada tylko Boga ludzka wiedza jest ograniczona.
3 tezy dotyczące poglądów etycznych
1 Cnota jest dobrem bezwzględnym. Wg starożytnych Greków była to tężyzna duszy
2 Cnota jest wiedzą
3Cnota wiąże się z pożytkiem i szczęściem
Wg Sokratesa wszelkie zło pochodzi z nieświadomości bo nikt umyślnie nie czyni zła.Wg niego kto posiada wiedze prawdziwą nie może czynić inaczej niż dobrze.
Sokrates był uważany przez niektórych filozofów za ojca antropologii i etyki.
Wraz z Sokratesem zrodziła się prawdziwa miłość mądrości, która polegała na badaniu nas samych.
Metoda Sokratesa
Zdaniem Sokratesa jeśli się chce dojść do prawdy i zrozumienia tego co nazywamy moralnością, dobrem i złem należy uwolnić się od pozornych mniemań. Temu celowi ma służyć metoda Sokratesa. Metoda filozoficzna, która stosował w swojej praktyce nauczycielskiej aby dojść do prawdy.
1 Metoda elenktyczna (negatywna, destrukcyjna)
2 Metoda majeutyczna (pozytywna)
W pierwszych latach swojej praktyki nauczycielskiej stosował metode elenktyczną(negatywną) Polegała ona na kolejno zadawanych pyt. Tak konstruowanych aby udzielający odpowiedzi zmuszony był do wyciągnięcia wszelkich konsekwencji z akceptowanego przez siebie stanowiska.Doprowadzał rozmówce do absurdu za pomocą pyt. i ironii. Dlatego tez nie zyskał sobie zbytniej popularności stosując ta metode.Lubił ja wypróbowywać szczególnie na tych, którzy uważali siebie za wyjątkowo mądrych.
Po tym etapie negatywnym następowała etap pozytywny majeutyczny.
Polegała ona na szukam u wspólnych odpowiedzi z rozmówcą, by w ten sposób przejść z niewiedzy do wiedzy. Poszukiwał odpowiedniego pojęcia i definicji. Poszukiwał pojęć gdyż uważał, że kto ma pojęcie ten ma wiedze właściwa-a tylko taką uważał za wiedze prawdziwą.Metoda majeutyczna polegała na kreowaniu mądrych myśli. Jednak nie zawsze tam metoda przynosiła mądre rezultaty bo „nie wszyscy ludzie są bizemienni mądrością”
Prawdziwa mądrość czyli wiedza o człowieku jest tylko tym dostępna , którzy posiadają tzw Szlachetną duszę i są dobrzy z natmy. Mądrość z natiuy jest człowiekowi dana albo nie.
PLATON
Świat
W przyrodzie widział Platon nie zbiór części mechanicznych i wytwór ślepej konieczności ale zespół ograniczony ułożony rozumnie i celowo.To kazało mu wieizyć w istnienie bóstwa, które rozumnie ten świat ukształtowało. Demiui^ czyli boski budowniczy świata zbudował go bo „był dobry” Uczynił go możliwie najlepszym, celem była doskonałość świata-stąd kształt kulisty i nich okrężny. Budując go zaś wziął na wzór idee(dobro samo w sobie i piękno samo w sobie)Świat musiał być stworzony z czegoś-wcześniej więc istniała materia z której świat został zbudowany. Świat ma początek ale materia jest wieczna tak samo jak Bóg i idee. Materia jest z natury bezkształtna, nieokreślona i nieograniczona.Nie jest ona pierwiastkiem boskim wiec wszystko co z niej zbudowane jest niedoskonałe i złe.T\i tkwi przyczyna,że świat nie do końca jest zgodny z rozumem. Idee sąwiecznym bytem a materia zas wiecznym nie-bytem. Świat jako połączenie