Według Kosikowskiego publiczne prawo gospodarcze z wydzielonymi sześcioma częściami to nic innego jak prawo ustroju gospodarki, prawo ingerencji państwa w gospodarowanie.
Źródła prawa gospodarczego publicznego.
Źródła prawa gospodarczego są takie same jak źródła prawa powszechnego. Od 1981r obowiązuje zasada tego rodzaju, że źródła prawa mogą być wydawane na podstawie ustaw i w celu wykonania ustaw. Źródła prawa gospodarczego, administracyjnego, czy prywatnego są podobne. Tym źródłem prawa jest zawsze sformalizowany akt władzy państwowej, który zawiera przepisy prawa. Te przepisy prawne muszą być wydawane w oparciu o przepisy powszechnie obowiązujące. W związku z tym muszą być one zawarte w aktach ustawodawczych, albo niższej rangi, ale wydawanych na podstawie ustawy i w celu wykonania ustawy. Podstawowym źródłem prawa jest konstytucja z 1997r. Następnym źródłem prawa są ustawy zwykłe Kolejnym źródłem prawa są ratyfikowane umowy międzynarodowe Źródłem prawa w dalszej kolejności są rozporządzenia Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów wydawane na podstawie ustaw i w celu wykonania ustaw i w końcu źródłem prawa są akty prawa miejscowego. Charakterystyczne dla tych źródeł prawa jest to, że tworzą one hierarchicznie zbudowany system. Każde źródło ma swoje miejsce, a akt niższego rzędu nie może być sprzeczny z aktem wyższego rzędu. Żeby te normy prawne mogły obowiązywać muszą być ogłoszone. Ogłaszane są one w Dzienniku Ustaw, Monitorze Polskim, albo w dziennikach urzędowych, resortowych. W poprzednim systemie gospodarczym (scentralizowanym, nakazowo rozdzielczym) źródłami prawa nie były źródła prawa powszechnie obowiązujące, tylko tak zwane akty prawa wewnętrznego. Ustaw nie było, jedynie dekrety z mocą ustawy. Wydawane były nie rozporządzenia, a uchwały Rady Ministrów, które były samoistne, bez podstawy ustawowej.
Obecnie obok źródeł prawa powszechnie obowiązującego jest również prawo wewnętrzne. Prawo wewnętrzne tworzą uchwały Rady Ministrów, zarządzenia premiera I zarządzenia ministrów, ale wydawane na podstawie ustaw.
Oprócz tego istnieje również prawo powielaczowe, czyli tzw. akty kierownictwa wewnętrznego. Na prawo powielaczowe składają się akty instrukcyjne, okólniki, pisma okólne, wytyczne, polecenia służbowe itd. Są to akty prawne wydawane bez upoważnienia ustawowego, czyli samoistne akty prawne wydawane przez Radę Ministrów, naczelne organy administracji państwowej itd.
Należy również wspomnieć o normach, regułach i zasadach poza systemowych, do których to przepisy prawne w sposób pośredni, albo bezpośredni odsyłają. W szczególności trzeba wskazać tutaj na takie normy jak normy moralne, normy zwyczajowe, normy obyczajowe a w szczególności wśród tych norm zasady współżycia społecznego. Do norm zasad i reguł poza systemowych należy również zaliczyć zasady prakseologiczne, czyli zasady sprawnego kierowania, zarządzania itd., normy techniczne, zwłaszcza normy jakościowe, normy pracy, normy wiedzy. W polskim systemie prawnym zwyczaje nie mają charakteru norm prawnych, czyli nie są źródłami prawa. Mają one znaczenie tylko wtedy, kiedy przepis prawny każe je uwzględniać. Najczęściej odesłania do norm zwyczajowych możemy znaleźć w kodeksie cywilnym. Nie są również źródłami prawa orzeczenia sądowe, czy orzeczenia arbitrażowe, czy sądów polubownych. Istotną rolę mają tylko orzeczenia Sądu Najwyższego, bo one odgrywają dużą rolę w kształtowaniu sposobu stosowania prawa i wykładni prawa, a obowiązują tylko wtedy, gdy są wpisane do Księgi Zasad Prawnych. Obowiązują one tylko sądy, które, na co dzień stosują prawo.
Podstawowe źródła prawa gospodarczego.
1. Kodeks cywilny z 1964r. z wieloma zmianami.
2. Ustawa - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi z 1997r.
3. Ustawa - O zamówieniach publicznych z 1994r.
4. Ustawa - O ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego z 1994r.
5. Ustawa - O rachunkowości z 1994r.
6. Ustawa - O biegłych rewidentach z 1994r.
7. Ustawa - O przedsiębiorstwach państwowych z 1981r. jednolity tekst z 1991r.
8. Ustawa - O samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego z 1981r.
9. Ustawa - O działalności gospodarczej z 1988r. zawierała sprzeczne rozwiązania z ówczesną Konstytucją, przetrwała do 1999r.
10. Ustawa - Prawo działalności gospodarczej z 1999r. 11.19.