14302

zmniejszyć wydatki socjalne, aczkolwiek napotkało się na znaczny opór społeczeństwa. Postanowiono więc przyjąć strategię racjonalizacji wydatków państwowych na cele społeczne. Służyć temu miała m. in. weryfikacja osób je otrzymujących, zmiana norm dla nowo otrzymujących lub również dla osób, które już je otrzymywały.

I.II. Etapy rozwoju polityki społecznej.

Kryteria wyodrębnienia etapów.

XIX i XX w. - to czas kształtowania się i rozwoju państw narodowych. Rządy tych państw coraz częściej przejmowały odpowiedzialność za bezpieczeństwo wewnętrzne. Zgodnie z tym założeniem świadczenia społeczne stawały się instrumentem utrzymania kontroli nad obywatelami, gdyż zapewniały spokój wewnątrz państwa oraz jego rozwój.

Wśród kryteriów rozwoju polityki społecznej najczęściej się wymienia:

-    udział świadczeń w dochodzie narodowym,

-    tempo i kierunek zmian udziału świadczeń w dochodzie narodowym;

-    dominację pewnych form świadczeń;

W rezultacie wyodrębniono następujące etapy rozwoju polityki społecznej: l.Etap wielkiego eksperymentu.

Ów etap jest walką o uznanie praw państwa do regulowania pewnych stanów społecznych i jednocześnie etap prób wdrażania pewnych zasad instytucjonalnych tej interwencji. Charakteryzuje się wprowadzeniem niektórych uprawnień (np. ubezpieczeń społecznych, zabezpieczema przed bezrobociem), kontrolą icli realizacji.

Działania w tym kierunku przebiegały w różnych warunkach, a więc możemy wyróżnić 2 podstawowe modele tych działań:

•    model niemiecki - inicjatywę w dzialamach przyjął rząd w obawacli przed możliwością konfliktów wewnątrzpaństwowych Reformy Bismarcka miały szeroki zakres i stały się przykładem dla całej Europy;

•    model angielski - powolny proces wypracowywania pewnego konsensusu dotyczącego poszczególnych zagadnień;

Najważniejsze wydarzema tego etapu:

1598r., Anglia - wprowadzerue prawa dla ubogich (nie miało charakteru ogólnego, ale

2