14649

-    temperatura (podwyższenie temp. zwiększa szybkość wymiany) bo- reakcje wymiany jonów są szybsze, większa energia kinetyczna rozluźnia strukturę, reakcje dysocjacji są ułatwione, przy wyższej temp. są mniejszej lepkości i siły oporu.

-    Stan wody - woda oczyszczona nie może zawierać domieszek koloidalnych, substancji nie mogących absorbować na powierzchni jonitu.

Należy je wstępnie oczyścić ze związków żelaza, Mn, koloidów, związków organicznych. Wstępne procesy - sedymentacja -^koagulacja-^filtracja-^sorbcja-^ wymiana jonowa

Fe i Mn to hydroksytlenki adsorbujące się na powierzchni wymieniacza co powoduje blokowanie kapilar do transportu. Mogą wiązać się z grupami funkcyjnymi.

Cały cykl wymiany jonowej składa się z 3 etapów.

1.    czas rzeczywistej wymiany (pracy użutecznej)

2.    regeneracja złoża - wymaga spulchniania i płukania złoża.

a) spulchnianie złoża - woda do spulcliniania (pozbawiona koloidów) pod ciśnieniem powoduje rozluźnienie złoża. Następnie odbudowujemy zdolność wymienną. Usuwa się z grup funkcyjnych przyłączone w procesie wymiany jony. Stosuje się roztwory regenerujące np.: roztwory z jonami wodorowymi (kwas solny), roztwory z jonami sodowymi (NaCl). zasada sodowa (NaOH). Roztwory do regeneracjo muszą zawierać ruchliwe jony zdolne do wymiany. Regeneracja powinna trwać 20-30 minut (2-5 m/h roztworu przepływającego). Jonit poddaje się potem płukaniu. Woda musi być zdekationizowana (pozbawiona kationów)., zdeanionizowane - pozbawiona anionów.

Zawsze musi być druga instalacja zapasowa w ciągu technologicznym. Są to zbiorniki ciśnieniowe, gdzie przepływ wody jest regulowany różnym ciśnieniem.

UTLENIANIE CHEMICZNE

Utlenianie jest wykorzystywane, ponieważ np. mamy związki barwne a produkt jest bezbarwny to utlenienie przyczyniło się do zmiany barwy. Możemy utleniać Fe i Mn (odżelazianie, odmanganianie), utlenianie służy do usuwania siarczków i siarczanów z wody, do usuwania zanieczyszczeń organicznych (związków syntetycznych), do wspomagania koagulacji, do usuwania barwy, smaku i zapachu, do dezynfekcji wody.

Może być utlenianie wstępne i końcowe.

Utlenianie powoduje podwyższenie stopnia utleniania przy pomocy O3. CL (utleniacz H2O2). KMnCh, promieniowanie UV. Utleniacze możemy łączyć jeżeli ze sobą nie konfliktują lub wykorzystywać oddzielnie.

XIX - XX wieku zastosowano chlor gazowy - gaz cięższy od powietrza, utrudniający oddychanie. Obecnie nie jest stosowany w tej postaci, stosuje się m.in. chloraminy, podchloryn.

Ozon - najsilniejszy utleniacz.

Wartość potencjału redukująco -utleniającego wpływa na moc utleniania (Eh[V)) a także forma w jakiej możemy zastosować utleniacz, cena, skład wody.

J_. Usuwanie zapachu

(utlenianie wstępne) w wodzie podziemnej występuje siarkowodór (brzydki zapach). W wodach powieizchniowych mamy siarczek dimetylu, disiarczek dimetylu, geosmina, MIB. Są to produkty reakcji zachodzących w wodzie, występujące podczas rozkładu organizmów wodnych (np. plankton, glony). Próg zapachowy geosminy 0,000005 mg/dm³, dla benzenu -0,1 mg/dm³ Chlorofenole - występują w wodzie gdy jest fenol + chlorowanie. Taką wodę trzeba koniecznie oczyszczać. Reakcja Cl - fenol przebiega przy pH = 7.0.

Cl: OH - fenol 2 : 1

przy 7 : 1 fenole nie cuchną

Reakcja utleniania fenoli chlorem prowadzi do powstania związków chinonowych bezzapachowych (powstają przy dużej ilości chloru, podwyższonej temperaturze i pH lekko kwaśnym).