Założenia upraszczające (dotyczące teorii klasycznej):
• Gospodarka składa się z 2 krajów, 2 towarów i 1 czynnika produkcji,
• Nie występuję koszty transportu i inne koszty transakcyjne w handlu,
• Nie występuje pieniądza, a zatem płace, kurs walutowy i inne kategorie pieniężne,
• Praca jest doskonale mobilna w kraju i niemobilna w skali międzynarodowej
• Przychody są stałe niezależnie od skali produkcji,
• Zasoby pracy, podobnie jak wydajność, nie zmieniają się w czasie
• W handlu międzynarodowym nie występują żadne ograniczenia, a na wszystkich rynkach panuje doskonała konkurencja
Teoria obfitości zasobów
Eli Heckscher, Bertil Ohlin
Różnice w cenach rynkowych w kraju i za granicą biorą się również z różnic w realnych kosztach produkcji. Istnieją dwa czynniki produkcji: praca i kapitał. W konsekwencji tego założenia różnice w realnych kosztach produkcji wynikają z różnic w krańcowych produkcyjnościach obu czynników. Różnice w produkcyjnościach są spowodowane względną obfitością czynników w poszczególnych krajach. Zgodnie z teorią H-O, kraje stosujące jednakowe technologie mają możliwość handlu i specjalizacji, pod warunkiem, że nie dysponują jednakowymi czynnikami produkcji.
Twierdzenie H-O: kraj powinien produkować i eksportować dobra zużywające szczególnie dużo czynników wytwórczych posiadanych w obfitości, a importować dobra zawierające szczególnie dużo czynników wytwórczych, które w jego gospodarce są rzadkie.
Twierdzenie Stolpera-Samuelsona: w następstwie handlu wynagrodzenie czynnika produkcji obfitego w danym kraju rośnie, natomiast wynagrodzenie czynnika rzadkiego maleje
Paradoks Leontiefa
Stwierdzony przez W.leontiefa, na początku lat 50. XX wieku, fakt, że Stany Zjednoczone eksportują towary pracochłonne, a importują kapitałochłonne, podważający twierdzenie Heckschera-Ohlina.