stanie uzyskać środków na rzeczywisty rozwój, stąd ich żywot bywa bardzo krótki. Niektóre firmy na tym etapie osiągają określoną żywotność, by ostatecznie zostać sprzedanymi.
Często pojawiające się pytania:
* Czy możemy w krótkim czasie zgromadzić wystarczającą ilość gotówki tak, aby osiągnąć punkt zwrotu kosztów i pokryć wymianę naszego majątku kapitałowego, jeśli został zużyty?
* Czy możemy zgromadzić wystarczającą ilość gotówki, aby pozostać na rynku i by sfinansować wzrost do takiego rozmiaru, który byłby wystarczający, aby osiągnąć zwrot zainwestowanego kapitału?
Faza III-Sukces
W fazie sukcesu właściciel musi zdecydować o przyszłości przedsiębiorstwa. Dotyczy to rozwoju firmy poprzez nieangażowanie się lub ekspansję. Ta druga możliwość jest mniej ryzykowna, daje właścicielowi większą swobodę działania w razie koniczeności zmiany działalności lub wycofania się z rynku. Planowanie w tej fazie powinno stać się jeszcze dokładniejsze, a aktywny udział właściciela istotny. Konsekwencją ekspansji jest sukcesywne rozrastanie się firmy. W celu efektywnego zarządzania nią wzrasta rola kierowników poprzez przejęcie przez nich pewnego zakresu obowiązków, wykonywanych do tej pory przez właściciela.
Zasoby gotówkowe są wystarczające, choć główną troską pozostaje sposób uniknięcia pieniądza w fazie szczytowej aktywności. Na poziomie sukcesu firma osiąga doskonałą kondycję ekonomiczną, ma odpowiednią wielkość i właściwie rozpoznany rynek, tak aby zapewnić ekonomiczny sukces i osiągnąć zysk. Pozostanie w tej fazie zaleca się przedsiębiorstwom, które opanowały mały, ale stabilny segment rynku lub świadczą usługi o ograniczonych możliwościach rozwoju na swoim terenie.
Wiele firm pozostaje w fazie sukcesu przez dłuższy czas. Jeżeli firmie uda się dostosować do zmian zachodzących w otoczeniu, może kontynuować swoją dotychczasową działalność lub może być sprzedana z zyskiem, czy też połączona z inną firmą. Jeżeli firma nie sprosta zmianom zachodzącym w otoczeniu lub będzie niewłaściwie zarządzana, może zmniejszyć swoją siłę konkrencyjną na rynku. Porażka w tej fazie nie musi zakończyć się upadłością, a jedynie zaprzestaniem ekspansji.
Faza IV - Wzrost
W fazie tej struktura firmy poddana jest procesowi decentralizacji i częściowej dywizjonalizacji. Dotychczasowy szef-właściciel nie jest już w stanie jednoosobowo zarządzać rozrastającą się firmą. Stąd pojawia się konieczność zatrudnienia menedżerów, których zakres kompetencji obejmowałby tak istotne elementy, jak analizę złożonego otoczenia firmy, opracowanie planów strategicznych oraz analizę kosztów. Wysoko wykwalifikowana kadra menedżerska oraz jej ścisła współpraca z właścicielem są bardzo ważnymi czynnikami dla dalszego rozwoju firmy. Wykształca się rozbudowana struktura powiązań wewnątrz organizacji, powstają specjalistyczne piony funkcjonalne, hierarchia szczebli zarządzania. System stabilizuje się, utrwala oraz formalizuje. W tej fazie przedsiębiorstwo nie jest skazane na upadłość, a raczej na powrót do poprzednich faz. Jeżeli jednak firmie uda się rozwinąć dalej, wejdzie ona w fazę kolejnych przekształceń.