198

Struktura Produkcyjna - jest to charakter specjalizacji i wzajemnego powiązania komórek produkcyjnych. Rozróżnia się strukturę: technologiczną, przedmiotową i mieszaną.

Odmiany Organizacji Produkcji: - Gniazdo tecłinologiczne, - Gniazdo Produkcyjne Przedmiotowe,

-    Linia Produkcyjna Przepływowa- stanowiska są ustawione zgodnie z przebiegiem procesu technologicznego i nie występują nawroty.

Projektowanie organizacji produkcji dla produkcji seryjnej odbywa się według schematu:

1. Zebranie danych: program produkcji P, brakowość produkcji b, normy czasowe tp_x, tj, typ stanowiska.

2. Natężenie produkcji p=Pu/Fef*w [szt/godz] Pu - program uruchomienia produkcji Pu=P(l+b/100), Fef - efektywny fundusz czasu pracy.

3. Ekonomiczna wielkość serii - taka wielkość serii produkcyjnej której towarzyszą minimalne koszta całkowite produkcji Nek=£ tp_x/ q*£tj [szt]

4. Rytm Serii - przedział czasu od chwili wprowadzenia koprodukcji jednej serii do chwili wprowadzenia serii następnej. Rs=Nek/P [h]. Korekta rytmu Npr = R,^k* p

5.Obliczeniowe obciążenie stanowisk Hep ⁼ p * tj, i]* = £ Hep

6. Czasy wytwarzania tw= tp, + tj* Npr

7. Harmonogram Produkcji (wykres Ganita) - wskazuje obciążenie stanowisk w czasie

Analiza Wartości - planowe postępowanie zmierzające do osiągnięcia niezbędnej funkcjonalności wyrobu przy najmniejszych kosztach bez obniżenia poziomu jakości, niezawodności oraz bez pogorszenia warunków dostawy i eksploatacji. Przy stosowaniu analizy wartości należy dokonać: -wyboru przedmiotu analizy,- dokładnie określić funkcje podstawowe i uboczne przedmiotu analizy,

-    stworzyć maksymalna liczbę wariantów nowych rozwiązań oraz wariant optymalny.

Etapy Analizy Wartości: 1 .Wybór przedmiotu analizy i zebranie niezbędnych informacji, 2.Analiza funkcji,

3.Tworzenie projektów - efektem jest robocza karta projektowa, 4. Ocena projektów i wybór rozwiązań najkorzystniejszych-efekt karta bilansowa, 5.Wybór i uściślenia wariantu optymalnego, ó.Omowienie projektu wariantu optymalnego, 7. Końcowe opracowanie i zatwierdzenie wariantu optymalnego - karta projektowa.

2. Porównanie inżynierii sekwencyjnej i współbieżnej. |Dr inż. S.Rusinckj

Inżynieria sekwencyjna obejmuje następujące po sobie kolejno działania w procesie rozwoju produktu, dopiero po całkowitym zakończeniu jednego procesu produkcyjnego przechodzi się do wykonywania następnego ażdo wytworzenia i użytkowania wyrobu.

Inżynieria Współbieżna(Concurrent Engineering) - równoległe, ujęte w pewien system podejście do projektowania, konstrukcji wyrobu i związanych z nim procesów wytwarzania, w celu skrócenia czasu projektowania i wykonywania wyrobu a następnie jego efektywnego użytkowania.

Oparta jest ona na 3 strategiach:

-    Zrównoleglenie(pararelizacja) - usunięcie luzów czasowych w procesie rozwoju produktu. Oznacza to, że procesy które nie są zależne od innych prowadzone są równolegle w czasie.

-    Standaryzacje - ujednolicenie różnych aspektów w procesie rozwoju produktu ( projektowanie typowych części maszyn i urządzeń)

-    Integrację - połączenie działań z różnych obszarów np. konstruktor-technolog zintegrowany z działem marketingu, produkcji i sprzedaży.

Uwarunkowania wprowadzenia CE: elastyczna automatyzacja, zastosowanie techniki komputerowej, nowy podział pracy (grupy interdyscyplinarne), synchronizacja i zarządzanie przepływem informacji, wykorzystanie zaawansowanych technik wytwarzania(m.in. moduły symulacyjne),wprowadzenie systemów zarządzania projektem.

Korzyści ze stosowania CE: skrócenie czasu projektowania wyrobu, zmniejszenie kosztów produktów, poprawa jakości produktu i procesu wytwórczego, zmniejszenie liczby poprawek i kosztów własnych wyrobu.