20670

•    Młodzież jako społeczna kategoria obejmująca jednostki młode w sensie chronologicznym i biologicznym; najczęściej przyjmowane kryterium - kryterium wieku - jest niewystarczające, bo nie są określone dokładne ramy, kiedy zaczyna, a kiedy kończy się okres młodości

•    Opis młodzieży z punktu widzenia miejsca, jakie zajmuje w społeczeństwie wg Palecznego: część grupy kulturowej, która ze wzgł. na podleganie procesowi socjalizacji nie zintemalizowała w pełni wartości i nonn kulturowych atu nie nabyła przepisów ról społecznych, przez co podatna jest na sprzeciw wobec nich i ich odrzucenie

•    Młodzież jako czynnik zmian społecznych proces rozwoju jednostki w okresie młodości zachodzi w „polu napięcia” między jednostką a środowiskiem, przy własnym, odpowiedzialnym udziale osoby; ten proces nazywany jest personalizacją; młodzież wnosi do życia społecznego wiele wartości - np. bunt przeciwko złu zastanego świata, wolę naprawiania życia czy dążenie do zmian

•    Młodzież reprezentuje etap w życiu jednostki, w których następują pewne zmiany: 1) uniezależnienie od rodziny, 2) budowanie własnej autonomii, 3) wzrost umiejętności społecznych

•    Zakłócenia psychologiczne (gdy ich źródłem są ludzie) i społeczne (źródłem uwarunkowania społeczne)

•    Przyczyny fali przemocy: 1) natura przełomu ('89), 2) reprodukcja agresji. 3) brak zinstytucjonalizowanych fonu rozładowania napięć, 4) przeniesienie agresji, 5) reakcja na poczucie niesprawiedliwości

•    Antropologia - nauka o ludziach żyjących w społeczeństwie; skupia uwagę na cechach fizycznych czy wartościach, które odróżniają daną społeczność od innych

•    Rozproszenie się cywilizacji zachodniej i kultury białych narzuciła ona swoje wzory większości kuli ziemskiej, dlatego jesteśmy skłonni wierzyć w jednolitość zachowania ludzkiego

•    Ta dyfuzja kulturowa utrudniła nam poważne traktowanie cywilizacji innych ludów, nadała naszej kulturze uniwersalność

•    Człowiek pierwotny nie zauważał ludzkości jako grupy, nie czul się członkiem pewnej wspólnoty ludzkości, najważniejsze dla niego było rozróżnienie między własną gnipą a obcymi; człowiek współczesny rozróżnia wybrana ludy i niebezpieczne obce grupy, grupy, które pozostają w obrębie jego cywilizacji, spokrewnione ze sobą genetycznie i kulturowo

•    Wiele cywilizacji nawiązało ścisły kontakt, co powoduje racjonalizm i snobizm rasowy

•    Zespól cech kulturowych przekazywany jest drogą uczenia się. a nic genetycznie, np. dziecko adoptowane przez osoby innej rasy czy żyjące w innej kulturze przyswoi sobie cały zespół cecli kulturowych właściwy społeczeństwu, które go przyjęło, a zespół cech charakterystycznych dla grupy jego biologicznych rodziców nie odgrywa żadnej roli

•    Różnorodność kultur np. zabójstwo w Polsce jest zabronione, ale gdzieś indziej w określonych przypadkach może być dozwolone

•    Różne zachowania przekształcają się w trwale wzory zgodne z nieświadomymi kanonami wyboru, które rozwijają się w obrębie danej kultury

•    Konfiguracja kulturowa jako ważna jednostka socjologiczna